________________
- अथ श्री संघपट्टका :केम ए हेतु न बाध पाम्यो त्यारे सुविहित उत्तर आपे जे जे एम तारे न बोलवू.
टीकाः-तेषां मुन्यानासत्वेन तत्र तहास दर्शनेना पितहासस्य मुन्ययोग्यताया बाधितत्वमितिहेतोर्विषयापहारान्नावान वाधित विषयत्वमिति ॥ एवं साधनांतरमपि प्रकृतसिध्ध्यैद- . यते ॥ जिनगृहवासो यतीनांवर्जनीयः ॥ पूज्याशातनाहेतु.. त्वात् ॥ गुर्वासनावस्थानवदिति ॥ अत्रापि हेत्वान्नासोझारः स्वयजूह्यः ॥ तदेवमुपपन्नमेतद्यतिनिर्जिनगृहे न वस्तव्य मितिवृत्तार्थः ॥ ७॥
अर्थ- केम जे ते चैत्यमा रहेनारा मुनि नथी, एतो मूनिना आन्नास ने एटले मुनि जेवो वेष राखे ने पण मुनि नथी. माटे तेनो चैत्यमां निवास देखाय ने तेणे करीने पण साधुने चैत्यमां निवास करवो तेनुं अयोग्यपणुं ने माटे वाधित ने एटले निषेध ने ए हेतु माटे हेतुनो विषय जे अयोग्यपणुं तेनो नाश जे योग्यपणुं ते नथी, माटे ए हेतुने वाधित विषयपणुं नथी. ए प्रकारे बीजं पण अनुमान साधन आ प्रकृत वातनी सिद्धिने अर्थे देखाय . जे, जिनघर वास यतिने वर्जवा योग्य ले केम जे पूज्यनी आशातना थाय
ए हेतु माटे ॥ दृष्टांत । जेम गुर्वा दिकना आसन नपर वेस ते आशातना दे माटे वर्जवा योग्य ले तेम आ अनुमानमां पण हेखानासनो उझार पोतानी मेळे तर्क करी लेवो ते हेतु माटे एम सिक थयुं जे यतिने जिनघरमां न रहे ए प्रकारे सातमा काव्यनो अर्थ यो पति यतिने चैत्यवास निवेधनो नझार थयो ॥ ७॥