________________
(१८४)
18. अथ श्री संघपटक
जासनिरासप्रतिपादनं तदपि मुग्धस्य निविममंशुक ग्रंथी कांचनं बनतस्विप्रेण तत्पतनमनुपलकतो वृत्तांतमनुहरति ॥ हेत्वानासोछार कुर्वतापि जवता हेतोगीतार्थाचरितत्वस्योक्तन्यायेन पतनानवगमात् ॥
अर्थः-एणे करीने जे तें पूर्वे गीतार्थ आचरणरुपी खोट हेतुनो नाश प्रतिपादन कर्यो हतो एटले चैत्यवास साधुने करव योग्य बे. गीतार्थे आचरण कों . ए हेतु माटे ए प्रकारना हेतु सत्यपणुं प्रतिपादन करवा गयो, तो पण जेम कोश्क मुर्ख पुरुडे सोनानो कमको वस्त्रने मे आकरी गांठ वाळीने बांध्यो पण ते वस्त्र काणुं हतुं तेमांथी नीकळी पस्यो ते न दोगे तेम तुं पण ते मूर्ख जेवो ढुं केम जे तेनुं दृष्टांत तारा उपर लागु थाय ने शाथी के जेम जेम ते हेतुने साचो करवा प्रयत्न करुं हुं तेम तेम ते हेतु पूर्वे कह्यो एवा न्यायथी खोटो पमतो जाय डे ने उलटुं गीतार्थोये चैत्यवास कों नथी, तेमणे पण घणो निषेधज का माटे करवा योग्य नथी एवं स्थापन थाय बे.
टीका:-यदपि किंच चैत्यवासमंतरेणेत्यादिना तथा तीर्थाव्यवद इत्यंतेन तीर्थाव्यवलित्या चैत्यवासपतिष्टापनं तदपि न सुंदरं ॥ यतः ॥ केयं तीर्थाव्यवचितिः किं यतीनां चैत्यांतर्वासेन बहकालं लगवद्देवगृहविवाद्यनुवृत्तिः ॥ अहोस्वित् शिध्यप्रतिशिष्यपारंपर्येणाविविन्नमसरा सम्यग्ज्ञानदर्शन चारित्र
प्रवृत्ति
..
...
