________________
श्री शांतिनाथ चरित्र
__(७) तो के, रत्नोनो धणी राजा होय बे?” ज्वलनजटीये उत्तर आप्यो के, “ में ते म्हारी पुत्री त्रिपृष्टने परगावी , माटे ते पुत्रीनु रक्षा इवणां त्रिपृष्ट करे .” पनी त्रिपृष्टे त्यां श्रावी दूतने कडं के, "अरे दूत! ते कन्याने तो हुं परण्यो हुँ, माटे ते कन्यानी श्छा करनारो म्हारो राजा शुं जीववाथी मृत्युने वधारे पसंद करे ?" दूते आ वात हयग्रीव राजाले कही; तेथी क्रोध पामेला हयग्रीवे ते पोताना शत्रुठने मारवा माटे बहु सुलटो मोकल्या. त्यां तेने महा बलवंत एवा त्रिपृष्ट कुमारे कणमात्रमा जीत्या.पी हयग्रीव पोते चली आव्यो. त्रिपृष्ट पण सामो अयो. प्रथम मुख्य सेनापतियोनुं युः चाव्युं, तेमां विद्याधरोये रा
स, वाघ, नूत, विगेरेनां रूपो धारण कस्यां; तेथी त्रिपृष्टनी सेना नासी जवा लागी. पी त्रिपृष्टे रथमां बेसी सेनानी आगल आवीने शंख वगाम्यो,जेश्री तेनोशब्द सांत्नली सेना तैयार थइने तेनी पासे आवी. परी त्रिपृष्ट अने हयग्रीबर्नु युइचाल्यु. हयग्रीव जे जे दिव्य शस्त्रो फेंकवा लाग्यो ते ते शस्त्रोने त्रिपृष्ट कापी नाखवा लाग्यो. देवट अर्धचक्री एवा त्रिपृष्टे नयंकर चक्र फेंक्यु; पण ते चक्र तो त्रिपृष्टनी गतिनो स्पर्श करीने तेनी पासे रहूं. पठी चक्र हाथमाल त्रिपृष्टे हयग्रीवने कह्यु के, “तुं मने नमस्कार करी पोताने मारनारने निवृत्ति पमाम." हयग्रीवे कह्यु. “शत्रुने नमस्कार करवायी मृत्यु पामवं ए वधारे सारं बे; माटे तुं म्हारा नपर चक्र मूक.” पनी त्रिपृष्टे चक्र फेंक्यु; तेथी ते चक्र इयग्रीव, मस्तक कापीने फरी त्रिपृष्ट पाले आव्यु. आ वखते आकाशमां उन्ना रहेला देवताए त्रिपृष्ट नपर पुष्पनो वर्षाद कस्यो. पी त्रिपृष्टे अर्धा जरतक्षेत्रने साधी उत्रनी पेठे काबा हाथथी कोटीशिला नपामी ते उपरथी अनेक विद्याधरो सहित ज्वलनजटी विद्याधरे तेने अर्धचक्रीनो अनिषेक कस्यो. वली त्रिपृष्टनी आझाथी मेघवर्ण नामना विद्याधरे पोतानी पुत्री ज्योतिर्माला (के जे विद्युत्पन्न विद्याधरनी व्हेन थती दती तेने) अर्ककीर्तिनी साथे परणावी, जेथी
अर्ककीर्ति तेनी साथे विषय सुख जोगववा लाग्यो, । दवे श्रीषण राजानो जीव सौधर्म देवलोकयी चवीने जेम तलावमां राज हंस उतरे तेम ज्योतिर्मालाना उदरने विषे नत्पन्न अयो. ज्योतिर्मालाये ते सत्रीये स्वप्नामां कांतिवंत एवा सूर्यने दीगे. अनुक्रमे अवसरे पुत्र जन्म्यो ...
१ कोडमाणसथी उपडे तेवी शिला.