________________
(३५६) ऋषिमंमलत्ति-पूर्वाई. आनंदथी ए महामुनिनी बहु स्तुति करी. ते आ प्रमाणे. “धन्य पुरुषोमां मुकुटरूप, सत्वगुणना समुपअने पराक्रमथी बाह्यन्नावरूप शत्रुने जीतनारा हे साधो ! तमे जयवंता वर्तों. तमे प्रथम अमारा सरखा बाह्य शत्रुनने जीतीने पठी अंतरंग शत्रुने जीतवा माटे सऊ श्रयेला गे. नावशत्रुने जीतवाथी त्रण जगत्ना प्राणीयो जेमना सगुणोनी स्तुति करे तथा त्रण जगत्मां पूज्यपणुं पाम्या ने एवा हे मुनिराज! तमे जयवंता वर्तो." आ प्रमाणे मुनिना चरणनी रजने वारंवार स्पर्श करीने स्तुति करता एवा युधिष्टिर नूपति अत्यंत प्रसन्न थइ पोताना बंधुन सहित चाटया गया. पठी उष्ट बुध्विालो उर्योधन त्यां आव्यो. तेने पोताना क्रूर सेवकोए पेला मुनीश्वरने नामथी नलखाव्या एटले तो ते कहेवा लाग्यो के, “अरे ! अमारा देशनोनंग करी अने वली आq पाखंग करी तुं अहिं आव्यो ? ठीकज श्रयुं जे आज तुं म्हारा हाये चम्यो.” वीर पुरुषोमां अधम अने क्रोधथी आकुल एवा जुर्योधने यावी रीते मुनिने तिरस्कार करी ए मुनिराजने एक बीजोराना फलथी प्रहार कस्यो. ऽर्योधननी आवी चेष्टा जो परस्पर स्पर्धावंत एवा बीजा दोमता आवेला सेवकोए तुरत नपरानपर पथ्यरना वर्षादथी मुनिने रुधिरमय बनावी दीधा. जोके पांमवोए स्तुति करी अने कौरवोए प्रहार कस्यो तोपण ए मुनी३ एके नपर जरा पण संतोष तेम क्रोध दर्शाव्यो नहि. आप्रमाणे नस्कृष्ट रीते शमताने लावता ए मुनि अनुक्रमे महा उदयवाला केवलज्ञानने पाम्या. मोदसुखना स्वादना अर्थी एवा हे श्रेष्ठ साधु ! जेवीरीते शरीर बलवाला दमदंत राजपिये जाण तथा अजाण पुरुषोए करेला मान अपमानने विपे समतापणुं धारण करयुं तेवी रीते तमे पण निरंतर संसाररसना नोगने नाश करवामां समर्थ एवा समतारसने सेवो.
॥इति दमदंत राजर्पि कथा॥
जलाणान नेमिसीमुत्ति लांतो जनगेहिं नरिकतो॥ सिग्कृिअवारकमुगी, रामसुन जयन सिगिन ॥४५॥ अर्ध-हारका नगरी बल वाधी “हुँ श्री नेमिनाथनो शिष्य ." एम