________________
(२००) ऋषिममलत्ति-पूर्वाई. वहु शोकश्री सदन करवापूर्वक आज्ञा आषी; तेथी तेणे बीजी अनेक राणीयोनी साथे संसार समुश्मां वहाणरुप चारित्र लीधुं. पठी श्री नेमिनाथ प्रनुए बीजे स्थानके विहार कस्यो एटले कृष्णे पण छारका नगरीमा आवीने पद वगमाव्यो के, “हे नगरवासीजनो ! तमारे सर्व प्रकारे पोताना हितने माटे निरंतर धर्मने विषे यत्न करवो.
हवे छैपायन नामनो तापस मृत्यु पामीने अग्निकुमार देवतानना मध्ये नुत्पन्न भयो, ते पूर्वना कोवथी हारका नगरीनो नाश करवाने तुरत त्यां आ. व्यो. वली पर्वतना नुपर मृगोने दणवा माटे जेम सिंह तैयार थाय तेम ते धर्म ध्यानमां तत्पर एवा मनुष्योने मारवा तैयार थयो; पण केटलाक मनुष्योनयश्री अने केटलाक स्वन्नावथी एम सर्वे लोको जिनराजना पवित्र धर्मनु सेवन करता हता; तेथी जेम पर्वतने विषे खाली गयेली फालवालो सिंह इष्ट वि. चारवालो उतां मनुष्योने उपश्व करी शकतो नथी तेम उष्ट चित्तवालो ते देव, धर्मर्नु नत्कृष्ट ध्यान करवामां चतुर एवा नगरवासीजनोने नपश्व करवा स. मर्थ श्रयो नहि. जो के ते महा विरोधी देव हारका नगरीमा रहेनारा मनुः प्योने नपश्व करवा माटे वारंवार आवतो, पण तेम करवाने असमर्थ होवायी पागे चाल्यो जतो. आवी रीते बार वर्ष वीती गया. एवामां दृष्ट कर्मना फलोदयश्री धर्मने विपे सीपिल अयेला मनवाला सर्वे माणसो विचार करवा लाग्या के, “ हवे ते इष्ट देव क्या जतो रह्यो हशे.” आम धारी प्रमादी थ. येला सर्वे मनुप्यो धर्मने विषे अत्यंत मंद आदरवाला थया. पठी पुरात्मा अने ग्लने शोधता एवा ते देवताने अवसर मल्यो एटले तेणे मनुष्योने अति नय. कारी एवा दिग्दाह, नूमीकंप अने धुलवृष्टि विगेरे अनेक दिव्य नत्पात प्रगट कस्या, तथा मनुप्योमा परस्पर क्लेश कराव्या.वली तेणे बहु क्रोधने लीधे संवर्तक वायुने विकर्वी नगरीमां घास काटनो समूह एकगे करोने सलगाव्यो. पठी जयश्री वीजा देशप्रत्ये नासी जता एवा सर्व लोकोने पण ते देवताए संवर्तक वायुश्री उपामी नपामीने पाठा नगरीमां नाख्या. लोको बहु आकुल व्याकुल थया: तभी तेन घणां जलश्री अग्निने सिंचन करवा लाग्या; परंतु तेम करवाथी अग्नि शांत अवाने बदले नलटो वहु वधवा लाग्यो. अग्नियी त्रण मालनां 'प्रने मात मालनां घगे सलगवां लाग्या. अनेक शीला फाटदालागी, शिखरो