________________
श्री पद्म बलदेव चरित्र. (४५) आवा लोकोपवादने सहन करीश नहि. कारण के, लत् पुरुषाने या एज सर्द व्य कहेवाय .” रामे आवो पोतानो अन्तिप्राय विचारपूर्वक ते सर्वमहाजन लोकने जणावी सत्कारथी विदायकस्या; तेश्री तेन सर्व पोतपोताने स्थानकेगया. . पी राम रात्रीने विषे पण ते अपवादश्री शंकित मनवाला था पोते न. गरीने विषे नमता उता ए अपवादने सांजलवा लाग्या. वली तेमणे ए अपवादन सनिलवा माटे नगरनी बादार मोकलेला पोताना गुप्त सेवको जे जे सां. नसता ते ते सर्व रामनी पासे आवीने निवेदन करता.एक दीवस सुग्रीव, हनुमान अने विनोषण विगेरे अनेक सुन्नटो सहित सन्नामां बेठेला रामे को एक पोतानी पासे आवेला सेवकने पूज्यु एटले तेणे पगले पगले संन्नलातो ते अपवाद रामने कही संनलाव्यो के, “ रावणे पोताना घरने विषे राखेली सीताने नहि नोगवी होय एम केम घटे? पता रामे निःशंक थइ तेने सती मानी पो. ताना घरने विषे राखी!!!" सेवकना आवां वचन सांजली क्रोधथी कंपित अयेला लदमणे कयु. “ अरे लोको ! महासती एवी सीताने विषे जे को माणस दोगनुं आरोपण करशे, तेने हुं तुरत यमराजनो परुणो बनावीश. " रामे कां. “हे सुकतवंतबंघो! पूर्वे में आ प्रमाणे अधिकारीयोनां मुखथी सांनब्यु ने, वलो एटलुंज नहि पण में पोतानी जाते सांजल्यु ने अने रात्रीने । विषे मोकलेला चर लोकोनां मुखथी पण एमज सांनब्यु गे; माटे रावणे इ. रण करेली सीताने वनमा त्यजी दश के, जेथी विचित्र बुध्विालो लोक म्हारो अपवाद न बोले." आवां वजपातसमान रामनां वचन सांजली वा. सुदेवरूप लक्ष्मणे कडं. “हे बंधो ! आ महा मुर्ख एवा नागरीक लोकनां कड़वाथी महासती सीताने न त्यजो न त्यजो!! अहो ! अत्यंत श्रेष्ट एवां रा. ज्य सुखमां आसक्त थयेला ा नगरवासी लोको बीजा माणसना अपवादने त्यजी द राजाना अपवाद बोले , माटे दंग करवा योग्य एवा ते नागरीक खाकोने धिक्कार !" लक्ष्मणे आम कहा उतां पण रामे तो कृतांत नामना सेनापतिने आज्ञा करी के, “ तुं घोर एवा वनमां सीताने मूकी तुरत अहि पालो आव्य, विलंब करीश नहि.” कानने पीमा नपजावनारा रामना आवा हुकमने सांजली लक्ष्मणे पगमा पमीने कां." हे बंधो ! म्हारा नपर प्रसन्न थान ! प्रसन्न प्रान!! अने अपराध विनानी आ महासती सीताने बनमां न