________________
श्री पद्म बलदेव चरित्र. (२४) तानने पोतानां मुखमां प्रवेश करता जोया. पगी जागीने तेणे ते स्वप्न फो. ताना पति रामने कडुं. राम पण विचार करीने प्रसन्न या प्रियानी आगल ते स्वप्ननुं फल कदेवा लाग्या के, “हे मनोहरमुखवाली!तने पवित्र एवा उत्तम प्रतापवाला बे पुत्रो थशे.” रामनां आवां वचनथी संतुष्ट प्रयेली सीता पोताना मंदीरप्रत्ये गइ. त्यारपती तेणे जेम रोहणाचल पर्वतनी नूमी निर्मल महामु. व्यवाला माणिक्यने धारण करे तेम गर्नने धारण करुयो. जेम निश्चे शरझतुनी चंज्यात्स्नाने विषे कोइ किंचितमात्र नष्पगुं देखी शकतो नथी तेम रामनी बीजी स्त्रीयो सीताने विषे क्यारे पण पापरूप दोष देखती नहोती. एक दिवस ते शोक्योए जनकराजपुत्रीने माथे मिथ्या दोष आरोपण करवा
ना हेतुथी एम कडं के, “तुं जगत्ने आश्चर्यकारी अने जोवा योग्य एवा राव__णनां रूपने आलेखी अमने देखाम." सीताये मुग्ध नावथी उत्तर प्राप्यो. ___ "हे व्हेनो! में क्यारे पण रावणर्नु संपूर्ण अवयव जोयुं नधी, फक्त में एना पग दीग." सपत्नीयोए कह्यु. “ त्यारे तेना बन्ने पगालेखीने अमने बताव.” सरल स्वन्नाववाली सीताये ते वखते दिव्य एवा रावणना बन्ने पग आलेख्या. श्राम सीताना कलंकनुं मूल पोताने प्राप्त अयु; तेथी हर्ष पामेली तथा नत्पन्न श्रयेला कषायना पूरवाली सर्वे शोक्योए एकांतमां रामनी पासे जश्ने कयुं. “हे प्रिय ! आपने सीता बहु व्हाली डे, तोपण ते निरंतर रावगर्नुज ध्यान करे ले. कारण जो एम न दोय तो ते सीता रावणना बन्ने पगने आलेखी पोतानी पासे शा माटे राखे ?” आम कहीने तेनए रावराना चरणनी ग्बी रामने देखामी; परंतु रामे सीता नपर पूर्ण प्यारने लीधे ते स्त्रीयोचें कहे, चित्तने विषे मान्यु नहि. कारण संत पुरुषो क्यारे पण तुब प्रकृतीवाला यता नथी.
पठी ते शोक्योए इर्ष्याने सीधे सीताना अपवादने तुरत लोकमां प्रसि६ करवा मांमयो. कडं ले के-अत्यंत कुश् अंतःकरणवाला पापीयो शुं शुं वृथा एबुंय पण अवलु आचरण नथी करता? पनी सीताये रामने कहूं. “हे पूएयवंत ! आपणां नद्याननां अति सुगंधवाला पुष्पोवमे नगरीमा रहेली अरिइंत प्रनुनी प्रतिमाने पूजन करवानो मने दहोलो उत्पन्न थयो." पगे त्यां वसंततुना उत्सवने विषे अयोध्या नगरनी कीमाने जोती एवी सीताये महोत्स..