________________
(३३६) ऋषिमंमलत्ति-पूर्वाई. माटे प्रवत्यो. आम यमराजनी पेठे पोतानी सेनानो संहार करता रावणने जोइ तुरत लक्ष्मणे पोताना महादारुण शस्त्रोवमे जेम गरुम पोतानी पांख वमे सर्पने प्रहार करे तेम प्रहार कस्यो. पी रावणे पोताना शत्रुरूप लक्ष्मराने अति उर्जय मानीने विद्याना बलथी बहु नयंकर अनेक रूपो धारण कस्वा. लक्ष्मणे रावणनां सर्व रूपोने विषे अनेक तिक्ष्ण शस्त्रोनो प्रहार कस्यो के, जेथी तेना मुख्य रूपने विषे चारे तरफथी अति नन पीमा थवा लागी. पठी रावणे पोताना सर्वे रूपोने संहरी लइ चक्रनुं स्मरण करयुं, जेथी तेज वखते ज्वाजल्यमान सूर्यना प्रतिबंव समान चक्र तेना हस्तने विषे प्राप्त थयु. परी सुर अने असुरने पण नय आपनारा ते चक्रले नमावीने रावणे राम विगेरे बहु शोक करता उता लक्ष्मण नपर फेंक्युं. चक्र पण लक्ष्मणनी पासे श्रावी तेमनी प्रदक्षिणा करवा पूर्वक तेमनी गतीमां प्रहार करी तत्काल बहु पुण्यना योगयी तेमना जमणा हस्त कमलनी नपर बे. आम पोतानुं चक पण लक्ष्मणना हाथने विषे प्राप्त थयेनुं जोइ अत्यंत खेद पामता रावणे वि. चारयु के, “ हा हा ! बहु कष्टथी मेलवर्नु म्हारुं चक्रपण निष्फल गयु." पठी निस्तेज बनी गयेला रावराने जोइ तुरत विन्नीषण तेने कहेवा लाग्यो के, " हे नाइ ! तुं सीताने त्यजी दइ पोताना बंधुन सहित सुखेथी राज्य कर.” रावणे धैर्यनो आश्रयकरी फरी उत्तर आप्यो के,"म्हारानुजने विषे बहु. बल , तेश्री हुं चक्रसहित ए शत्रुने मुष्टी प्रहारथी हमी नाखीशे, ते तुजो जे." आम रावण कहेतो हतो एटलामां लक्ष्मणे चक्र फेंकीने तेनुं मस्तक वेदी नाख्यु. धिक्कार ने रावणना इष्ट अनिमानने !!! पठी रौध्यानमां परायण एवो प्रतिवासुदेव रावण मृत्यु पामीने अनेक दुःखोथी व्याप्त एवीचो.. श्री नरक प्रत्ये गयो यने आकाशमार्गमां जय जय शब्द करता अने हर्षथी व्याप्त श्रयेला देवतानए लक्ष्मणना मस्तक नपर नतम सुगंधवालां पुष्पो नी वृष्टि करी.
॥इति पद्मचरित्रे रावण निग्रहो नाम सप्तमः प्रस्तावः ॥ . पठी श्री रामना नयश्री नासी जता अने नायक विनाना ते राक्षसोने वित्तीय कां के, "हे निशाचरो! तमे नतावलश्री श्री रामना चरणकमलनो आश्रय करो. कारण के, दवणां श्रा नारत नूमिने विपे आठमा बलदेव अ.