________________
श्री पद्म बलदेव चरित्र. (२७) नजथी, ऽर्गथी, पुत्रोथी अने सेना विगेरेना बलथी अत्यंत गर्वधारी भइ स. मग्र शत्रुनने पण तृण समान गणतो नथी." रामे फरीथी कडं. " हे नूपो! आपणे जय पराजयनी वार्ताथी शरयुं; पण ते परस्त्रीनो चोर रावण मने देखामो. पठी ते लक्ष्मणनां शस्त्र समूहना प्रहारथी व्यथित आत्मावाला रावणना विद्याबलने जाणशुं.” लदमणे क्रोध करीने कडं. “अरे ! तमे राव. गने केम वखाणो गे? जे सीतार्नु हरण करीने चोरनी पेठे नासी गयो ते शुं बलवंत कहेवाय खरो ! हुं राक्षसो, विद्याधरो अने नूपतिननां जोतां उतां गांगणने विषे ते रावणना मौलिममलने पामी नाखीश.” जांबुवाने कां. "जो आपनी शत्रुने मर्दन करनारी शक्ति ले तो ते सत्य; परंतु पूर्वे अनंतवीर्य नामना मुनिये कह्यु डे के, जे पोताना बलथी कोटिशिलाने नपामशे तेज युझ्ने विषे प्रबल एवा रावणने दणी सको.” ' जांबुवानना आवां वचन सांजली लदमणे कां. "ते पण कौतुक जोइए."परी रामनी आज्ञायी अनेक विद्याधरोए ते कोटि शिलाने त्यां आणी एटले शत्रुनुं मर्दन करनारा लक्ष्मणे ते योजनप्रमाण शिलाने पोताना दक्षिण हा. यवती ढींचण पर्यंत नंची करी. ते वखते आकाशमां देवतानए जयजय शब्द कस्यो अने “ आ वासुदेव, चिरकाल पर्यंत जीवो.” एम कही पुष्पनो वर्षाद वरसाव्यो. पठी थयो ने निश्चय जेमने एवा ते सुग्रीवादिक राम पासे प्रावीने तेमनी पासे विचार करवा बेग. सुग्रीवे कह्यु. " निश्चे तमाराथी रावण हणाशे, तो पण त्यां को चतुर दूतने मोकलवो जोइये. ते दूत लंका प्रत्ये जश् सीताने मुक्त करवानुं वित्नीषणने कहेशे. कारण ते नीतिवान अने चतुर . जो नीति वचनना बोधयी रावण सीता आपणने अर्पण करशे तो कार्य सिदिसुखथी थर जशे; परंतु गर्वधारी रावण अने न्यायवंत विन्नीषण तमारूं कहेवू नहि माने तो पठी अमे तमारा पक्षमा रहीशुं, माटे प्रश्रम को समर्थ श्रेष्ट दूतने त्यां मोकलो. वली श्रमे हवणां एम पण सांजस्यु के, लं"काने सारी रीते रक्षण करी लीधी.” पठी सुग्रीव विश्वनूतिने मोकली वजना
कोटावाला.हनूमानने बोलावी तेनी साथे राम पासे आवीने कदेवा लाग्यो : के, “हे स्वामिन् ! सर्व कपिनटोने विषे या हनूमान बहु बलवान्द ,माटे एने दूतकार्य करवा मोकलो.” हनूमाने रामने प्रणाम करीने कडं. “ आ कपि