Adinath Charitra

SR No.: 010762
Original Sutra Author: N/A
Publisher: ZZZ Unknown
Total Pages: 489
Language: Hindi
Classification: Book_Devnagari, Story, Mythology, & Literature
File Size: 32 MB

Page 212

सेवे . पारदली सुरसंगातला जो विचार
(२०६) ऋषिमंमलत्ति-पूर्वाई.
आ अवसरे नामंगल पण सीताना हरणने सांजली अत्यंत दुःख धरतो तो रामनी पाले आव्यो. कडं ले के-प्रेमनो समय तो तेज कहेवाय . विराध पण सेना सहित रामनी सेवा करवा माटे तत्काल आवी प. होच्यो. का के-नक्तिना फरारूप नक्त जनो पोताना स्वामीने अवसरे सेवे . पी सुग्रीव पोते पण सीतानी शोध करवा माटे आकाश मार्गे थर कंवुदीपमा रहेली सुरसंगीतार्थ नामनी पुरीप्रत्ये गयो. त्यां ते दीपनो अधिपति रत्नजटी सुग्रीवने आवेलो जो विचार' करवा लाग्यो के, “शुं म्हारी विद्याना हरणथी पण असंतोषी रहेलो रावण हवे म्हारा प्राणनेज हरण करवा आव्यो ले के, तेणे अहिं सुग्रीवने मोकल्यो ?” आम विचारी जेटलामां ते नगरीमां नासी जवानुं धारे तेटलामां ते रत्नजटीने सुग्रीवे कडं. “अरे ! आकाश प्रत्ये चालवाने तैयार थयेलो तुं केम निरुद्यमी थइ गयो ? अर्थात् हवे तुं केम आकाश मार्गे चाली शकतो नथी ? " पनी शांत श्रयेला रत्नजटीये सुग्रीवने कह्यु. "हे सुग्रीव ! सांगल. वैदेहीजें हरण करीने तुरत नासी जता रावणे म्हारी विद्यार्नु हरण करी लीधुं ने तेथी म्हारी श्राकाश गति स्खलित थ .” पठी सुग्रीवे सीतानी शुदिना बीजरूप रत्नजटीने तत्काल रामनी पासे आएयो. त्यां रत्नजटीये वियोगधी दुःखी एवा रामने प्रणाम करीने कडं के, “पुष्पक वैमानमां बेठेला रावण सीतार्नु हरण करघु . ते वखते “हे दाशरथे ! हे लक्ष्मण बंधो ! हे नामंगल ! या अधमे बलात्कारे हरण करेली मने झट रक्षण करो!!” आम विलाप करती सीताने म्हारा नगरने विषे सांजलीने हुं खा लइ तत्काल रावणनी पाले गयो; परंतु तेणे क्रोध करी म्हारी सर्व विद्यार्नु हरण करी लीधुं एटले तो दिन एवो हुँ तने जोश रह्यो अने ते लंकाने विषे चाल्यो गयो."
राम या प्रमाणे सीतानी नत्तम शुदिपामी वहु हर्ष पाम्या अने र नजटीने आलिंगन करी तेनी वारंवार प्रशंसा करवा लाग्या. पठी तेमण सुग्रीव प्रमुख वलवंत योहाने पूठ्यु के, “हे सुन्नटो! कहो. ते लंका आहे. यी केटले दूर ठे?" रामना आवा पूवा नपरथी नहंग पामेलाना समान देखाता तेनए कह्यु के, " रावण राजा शत्रु उतां ते न प्रवेश कराश् शकाय एवी लंकाप्रत्ये जवू मरयुं. कारण युहमा विजयी एवो ते पोताना बंधुरूप