________________
श्री महापद्म चरित्र. (१३७) रनो रथ सर्व नगरमां विस्मय करनारा महोत्सव पूर्वक फेरव्यो, ते नपरथी ते बहु प्रसन्न श्रइ. लोकमां जिन शासननी म्होटी नन्नति थ अने ते दिवसथी
आरंजीने बहु लोको जैनधर्मने विषे अनुरागवाला यया. लरतक्षेत्रने विषे निरंतर अरिहंत धर्मनी प्रस्तावना करता एवा महापन चक्रवर्तीये पृथ्वीने विषे जिनेश्वराना लाखो मंदिरो कराव्यां. पद्मोतर राजर्षि पण दीर्घकाल सुधी अत्यंत निर्मल एवा चारित्रने पाली समय कर्ममलने खपावी अनुक्रमे ज्ञान पामी अंते मोक्ष पाल्या. वली विविध प्रकारना तप, कर्म, चारित्र विगेरेना कार्यमां तत्पर एवा विष्णुकुमार महर्षिने पण तत्काल सर्वे लब्धियो उत्पन्न थश, तेथी ते को वखते आकाशमा गरुमनी पेठे मेरुपर्वत समान म्होटो देह करीने विचरवा लाग्या, वली क्यारेक कामदेवनी पेठे दिव्यरूप धारण करी अने क्यारेक सुरेंनी पेठे बहुरूपी श्रइ फरवा लाग्या.
हवे एवामां श्री सुव्रतसूरि अनेक साधुन सहित चोमातुं रहेवाने माटे हस्तिनापुर नगरना उद्यानने विषे आव्या. ते वखते पूर्वे वादश्री जिताएला अने एज कारणथी गुरु नपर व राखनारा नमुचि प्रधाने महापद्म नूपति पासे पूर्वे नंकारमा राखी सूकेला वरदानने माग्यो. महापने का. "हुं तने शुं आपुं ?" नमुचि प्रधाने कडं. “हे नाथ ! प्रापर्नु राज्य आपो." पठी महापद्म नूपति नमुचिने राज्याभिषेक करी पोते अंतःपुरमा रह्यो. पठी माणलोनी मध्ये चंद समान नमुचि तत्काल यज्ञस्थान प्रत्ये आवीने यज्ञना मीषयी अनेक जीवोनो वध करवा लाग्यो. नमुचिने राज्य प्राप्त श्रयु, तेथी सर्व प्रजा नत्साहवंत श्रश्ने हर्षथी वधामणी माटे आववा लागी. पी नमु. चि विचारवा लाग्यो जे, “ म्हारा राज्यने नहि सहन करी शकनारा श्वेतावर साधु आच्या नहि." आबु बि शोधी काढी तेणे सूरिले बोलावीने का के, “जे वखते जे ब्राह्मण, क्षत्रीय अथवा बीजो को नवो राजा पाय ले वखते सर्वे पाखंझियोए आवीने वधामणी आपवी जोइए. कारण सर्वे तपना । कार्यों राजाश्रीज रक्षण कराय ने, परंतु अहो ! दुष्ट आचारवाला, मर्यादा रहित अने उष्ट हृदयवाला तमे पोताना धर्मथी गर्ववंत श्रया उता अने सर्व प्रकारना पाखंझवझे बहु लोकोने बुषित करता का म्हारा राज्यनी निंदा करो गे; माटे हवे तमारे म्हारा राज्यने त्यजी द बीजे चाल्या जवं. वली तमा- .