________________
[
३७ ]
परमेस विख जूना पुराण, वेद ही बाप वाचे वखाण । पावक अन पाणी पवन, वड वडा थोक चाकर विसन । मन बुद्धि चित्त अहकार मति, समरति तना वइ सकति । रहमाण तुहारी अटल राज, वीठला हिम सिणगार वाज। आणि हो आणि जानी अडूर, निरबळा मॉहि विरताव' नूर । परणि हो पिरिणि परमेस पात्र, जीव सहि करै सैदहे जात्र। प्रावि हो आवि चंद्रमा आस, पूरि हो पूरि टाळिही प्रास । थापि हो थापि पूनं कळस थापि, आपि हो आपि कल्याण प्रापि। राखि हो राखि मूसरण राखि, दाखि हो काहिक चाकरी दाख। जोइही जोइ साम्ही जोइ, दातार अक कुरण कहै दोइ । साच ने सीळ तूना सलाम, गोविंदा कर थारा. गुलाम । बीनव श्रेम लीला विलास, देवाधिदेव पीरियौ दास । पीरियो प्रेम दाखै परम, वडेरा निमो ताहरौ ब्रह्म ।
॥ कवित्त ।। ब्रह्म नमो छुब ब्रह्म ब्रह्म कहिजे ब्रह्मचारी । ब्रह्म नान्ही वैराट क्रम अक्रम कूड़ा री । भवसागर सा भ्रम भ्रम माया मा भूलो। माया छै मोहणी डाक चड़ियो चित डूली। महाराज हिर्म कीजे मया, भाजि अविद्या जाड भ्रम ।
पतीगह पाळि मोटा प्रभु, पीरदास दाख परम ॥१॥ ॥१॥ इतिश्री अजपा जाप सपूर्ण लिखतु जती लालचद गाँव जूढिया मधे।
सवत् १७६१ रा जेठ सुदी ८ कथित लालस पीरदानजी। ॥ इतिश्री अजंपा जाप सम्पूर्णम् । कोविद देवचद लिखतं।
कोढरणा मध्ये शीघ्र धषिता ।।
१ वरताडि ।