________________
[
५
]
लहै कुरण लील निमो वर लाछ, छौगाळी कानड़ ढोळण छाछ। दमोदर हूँत सुरै सहि दैत, नाराइण नंद तरणो नखतंत । भले महियार जसौदा भाग, निमो नंद नदण नाथरण नाग । किया ते काम भले कलियाण, दीया ते ध्रम लीया ते दारण । अइयो अभियागत आतम अस, कमाइण मांगण आयो कंस । रमै मथुरा विच केसवराय, भले कुब्ज्या सां माधव भाय । भले यो कासू जादव भांग, अइयौ उग्रसेन तुहारी आंग। उधारण त्रिघ अरिजण पास, पुरावण गोविंद टाळण प्रास । समापण वांभण नां रिध सिध, दमोदर दांन बड़ी ते दीध । दहावण नंद जसोदा दाहि, मिळे कुरखेत तिणी घर मांहि । कराव राम जुगे जुग क्रीत, साधा रा पूत कर सर जीत । साधा रौ वाल्ही लागे साथ, प्रभु रै प्रीतम पाडव पाथ। पंचाळी तुझ सरीखो प्राण, आँधै रा आँधा पूत अजाण ।
आवै तू पाप लियो अवतार, भडांभड़ भोमि उतारण भार । सोहै तू डाहुल दैत सिंघार, निमो नरकासुर खोसरण नारि । छीयावर पौढरण पाडळ छाँह, वारणासुर दैत विधासण वाह । अईयो राजीव सरीखा अख, उधारण मारण देत असख । दामोदर तुझ निमो बिज देस, प्रवाड़ा तुझ निमो परमेस । निरजण नाथ जिसौ निरकार, इसौ वुध सांमि तिसौ अवतार । देखा कह हाथ विहूँगो डील, खपांवरण खाफर रौ खोड़ील । इये इळ वीचि कलकी आउ, दईता हूँत परौ करि दाउ। प्रभु करि ऊंची नीची पाति, भुजाडो भोमि पछाडी भ्राति । निवाजी साध असाधा नास, श्रावी चन्द्रमा री पूरण आस । आवौ असि सेत तणा असवार, निमो निकळकी साह निजार । दमोदर देव किलग दुकाल, करौ हक न्याउ किसन कृपाल । हरि हैग्रीव हरे हरि हंस, वखाणे जादव जादव वस। बड़ी ध्रम ऐह भुजैतो वाह, वखाणे वामण नै वाराह ।
