________________
शालिभद्र धन्ना चौपाई
१३६
प्रतिबूझोरे संग न आवै आथि, नावै परणी हाथरी प्रतिबूझोरे । प्र० सबल घालो साथि, आगलि सेझ न पाथरी प्र० ||शा प्र० अटवी विषम अपार, साथे मन मेलू न छै प्र० ।। प्र० करज्यो एह विचार, पछताचे पडस्यौ पछै प्र० ॥६॥ प्र० रमणी रंग पतग, फल किपाक विष सारिखो प्र० । प्र० म करो तास प्रसग, जो मन पूजे पारखो प्र० ॥७॥ प्र० सध्या राग समान. आठे मद छै कारिमा प्र० । प्र० दिन दस देही वान, आभरणे बहु भारिमा प्र० ॥८॥ प्र० म करो गरब गुमान, आथि अथिर जिनवर कही प्र० । प्र० जात न लागै वार, राखी पिण रहिस्यै नही प्र० ॥६॥ प्र० गिणता त्रिग ससार, जे सिर छत्र धरावता प्र० । प्र० ते अरियरण घर वार, दीसै दास कहावता प्र० ॥१०॥ प्र० दे न सके जगदीश, अधिकी एक घडी सही प्र० । प्र० ते दिन माहि बत्रीस, जाती परिण जागी नही प्र० ॥११॥ प्र० परहरि निदानी वात, म करेज्यो दुरगति दीयइ प्र० । प्र० जोए न मिटै धात, तो आपणपो निदीय प्र० ॥१२॥ प्र० परतखि आप निहालि, मन आवै ए वात जो प्र० । प्र० लोभ थकी मन वालि, क्रोध मान माया तजो प्र० ॥१३॥ प्र० तो ल्यो सजम भार, जो भव भमता अोलजो प्र० । प्र० मूको विषय विकार, वाछो छाका छोल ज्यो प्र० ॥१०॥
॥ दूहा ॥ धरम देसना साभलो, हरख्यो सालिकुमार । कर जोडी प्रागलि रही, पूछ एक विचार ॥१॥ माथै नाथ न सपजै, किरण करमै मुनिराय । परम कृपाले कृपाकरी, ते मुझ कहो उपाय ॥२॥ कहै साधु व्रत जे ग्रहै, तृण जिम छोडै आथि । नाथ न माथे तेहने, होवे ते सहुनो नाथ ॥३॥
