________________
( ११= )
रजनी खेली, स्त्री रही इकेली । वात सभार पेली, ऊभी देहली, नययै रेली |
प्रभाती गावो, मंगल ध्यावो । ग्राण्ट पावो, दरवार जावो । घोडे जीरा करहूं, कोतल श्रागल करई । झॉखी नै मुजरें, बड़े गुजरें ।
तीन हजारी, पच हजारी ।
सात हजारी, महा बजारी ।
बार हजारो, लाज वधारी, कान सधारी । मुजरे या, मोजा पाया घोडा लाया । निवाज गुदारं, मेजत वै ।
तुरक मुगल, सईद वल ।
काजी गें, पगे लागें ।
नोबत गडगड़ै छै, पारसी भर है, खुदा खुदा करें है । चोपू उछेरयूं, गोवालै घेरयूं, श्रधुं स् प्रेरयू |
पथी परा चाल्या, आघा हाल्या ।
सोंग साउ वाल्या, साथै संबल घाल्या ।
वांका मारग टाल्या, सज्जनिया पाछा वाल्या । सूरन उग्यो, संसार जग्यो ।
व्यापारे लग्यो, पनघट लग्यो ।
आप आपणा धर्म करोइं पुण्य करीइं, अरिहंत धरीइं ।
सुणो हो भ्रात, करो पुण्य नी वात ।
पवित्र करो गात, गई रात, थयो प्रभात ॥ ( स० ३ )
२ प्रभात - वर्णन ( २ )
प्रभात समउ हुयउ प्रद्द फूटउ' ।
लोक तराइ घ छूटउ ।
तारागण विरलड हुयउ, चंद्रमा विच्छायु थियउ । कूकडउ' लवइ, देवतणावार ऊघड़ा । प्रभातिक सूर्य वाजिया, राजभवन वैतालिक पढइ
१- धकार फीटउ | गाय तरणा गाला छूटा । २- कुकडा तणी ऊलि लवइ,
