________________
१ प्रभात-वर्णन (१) हवै कूकडा बोल्या, लगारेक नींद थी डोल्या । नीटे झकोल्या, मूको संभोग नी लोल्या, स्त्री भर्तार डमडोल्या । आवी नारी, बार उघाडी, राति अँधारी । भतरइ लूग' आल्यू, वासै पाछै घिल्यूं । दही संभाल्यू, विलोवणूं घाल्यूं। . राति ज दीसे छई, घरटी पीसै छई। इतरइ शंख वाग्या, झत्रको नै जाग्या । अठ्या नागा, लूगडा पहिरवा लागा । पहिया वागा, आपण कामै लागा । दीवइ जोति घटी, चाकी परीवटी । दती परी सटी, चंट जोति मटी। गणिका नी महिमा घटो, माथा नी बॉ वै लटी, पाप मति फटी । तितरे झालर वागी, स्त्रियो पण जागी । ऊठवानै लागी, भावठि भागी, पुण्य दिसा जागी । किंवाड़ खोली, मुँहडे बोलीउठो बाई, जागो भाई, राति बिहाई । प्रह पीली थई, राति परी गई। कली चूण लई, होइं सरदई । श्राकाश लाली भई, स्त्रियो गहगई, सबकू भली भई । शैया संकेली, अलगी म्हेली।
