________________
वीरवाण
१३४
५२
आयो पुगलसुं अठ, बादै षडीयां ऊंट । . कसीद कैयो कसमीरदे, लेगा धन सब लूट ॥
निसांणी देपालक ने कसमीरदे बड़ एक तरोई। . वीरम साहंस तोलीया सलषांणी सोई॥ छूट पड़ी किरवांणीयां विमांह न होई । अवलज सुजो आषीयो सो सची होई ।। बुकणका घर बोटिया साला सातुई। बोतल हातल बटीयां विमाह न होई ।। आ सुण जोइया आवीया दलेषां आग । देपाळो मुष दाषबे लाणत लष लागै ।। मुझ गनायत मारीया जुध छटी जागै । वीरमसु जुध वाजसां अवगुण लष लागै ।। ऐ बल धारे उठीया षळ मारण पागै । आज वालां धर आपणी सलषांणी भागै ।। लष वेरै पैदा सलष वीरम सुष बोळे । हैंवर दोय हजारीयां सोहडां थट दोळे ।। सहंस दसुं ही सांडीया टोळायत टोलै । लाष पचासां लूटीया रोकड़ धन रोळे । मोटल सिरषा मारीया गढकी धग बोलै । जोइयांसु जुध जुटबा चित चेत न चौळे ।। मावै नह छाती मधु इणसुं रह प्रोलै । झलीया रहै न जोइया तैगां बळ तोले ।। दोउ दिसरा दुष दलो भुगतै मन भोळे । दिल फाटा दोउ ए दिसा घातां मन घोळ ।। दिन . उगै भायां दलो परचाय पंचोळे ।
M