________________
४५
वीरवाण सो पाछा साहियाणमै अोठा ले आया । दाढे नित अवगुण दलो सलषांण सवाया। युं देपाले अषियो सुण दला लुणीयांणी ।। वास चोवीस वसावीया वक झूठी वाणी । तो मारे धर लेवसी वीरम सलषांणी ।। तडछै. जासी जोइयां आयो आपांणी।
दूहा
१२३
१२४
१२५
मुदै जवाइ मारीयो, लीधो सारो डांण । मसतक टोपी मेलन, सुंप परी साहीयांण ॥ दलो कहै देपालदे, मांझी बंस मरोड़ । भाया गुण भूलो मती, प्रो वीरम राठौड़ । दुसह वचन कहीया दलै, जोइयांनै जजमाय । तिण समीयै पुगल तणो, भाटी बूकण आय ॥
नीसांणी बुकणरै दोय बेटीयां गत एक नीहालै । नाम बडी कसमीरदे परणो देपालै ॥ रांनल कंवरी राजवण ग्रभ अछरां गाल । सो मांगी देवराज युं कर जोड़ हतालै ॥ रांनल मुझकुं राजवण भाभी परणालै । भावज गुण भूलां नहीं |म षोड़ विचालै ।। कहीयो जद कसमीर दे चढ़ क्रोध अचाले । हुँ परंणांसु हिंदवां तुरका हरटालै ॥ . सो कुण हिंदु हम सुणां जिसकुं परणालै । परणांसुं . सगपण करै वीरम विगतालै ॥ . जद पाछो कहीयो जसु आगम अषताले ।