________________
४२
११८
वीरवाण मोटलका धन मांगसां ले वैर सवाया। षाफर हिंदु काटकै करसां मन भाया । पोडां धर धूज पड़ाहीवै दलजी चढ़ आया । बातांसुं बिलमायकै ज्यानै जजमाया ॥ सीहै कहीया बचन सब नांही मन भाया। सुगन विचारो सुगनियां ए जाब कहाया । पांच दिहाड़ां पाळीयां मत बाहिर जाया ।। सुगन भला ले साथ सब भरजो पग भाया ।
दहा दले चिगायो देसन, इसड़ो बुध अांबेज । भायांनै भोळावतां, जिणरै कोसुं जेज ॥
[सोरठो] सरणायां साधार, दलै जिसो नह देषीयो। वीरमरा विनपार, जबर गुना जिण जारीया ।
नीसांणी दल भेज प्रधांनकुं ए जाब अपंदे । वीरम तुम गुना करो हम जाय षिमंदे ।। ढाबो ढाबो ठाकरां धर पाय धरंदे । मदु न मानै माहरी कल काहे करंदे ॥ हेकण जगा न मावही दोय सेर बकंदे । हेकण म्यान न मावही दोय षाग धकंदे ।। तुम हिंदु गुना करो मुष बोलो मंदे । दोय घर डाकण परहरै गाम धणीयां हंदे ॥
आष वीरम राठवड़ आगळ पलावै । डाकण किणनै परहरै जब भूषी थावै ।। गुण भूलो सारा दलो परधान मेलावै । आय प्रधांनसुं अषीयो वीरम वट पावै ॥
११६
४३