________________
[ ११ ] (३) छन्दो हृदयप्रकाश । मुरलीधर । सं० १७२३ कार्तिक शु० १५ ।
आदि
श्री विनती सुकोमिलि जो, लिखीकै गन भेद धरा भरिकै । छन्द भुजंगप्रयात बखानि, गो मत्त महोदधि को तरिके । नह उदिनि मेरु पताकनि, मक्कटि जालनि की धरिकै । भूषण सोई जगै जग में, फुनि पिगलु मगल को करिके ॥ १ ॥
अंत--
गहवर गुन पंडित कवि मडित रामकृष्ण कश्शप कुल पूषन । रामेसर ता तनय सुकवि जा जहिन निरखेड नेकु दूपन । मुरलीधरु तासुअनु सुपंचम देवीसिंघ कियउ कवि भूषन । 'छन्दोहृदयप्रकासु' रचउ तिन जगमगातु जिमि मीहरू मयखन ।। ८ ।।
समत सत्तरह सय वर्ष तेईस कातिक मास ।
पूनिव को पूरन भयो, छन्दो हृदय प्रकास ।। इति श्री पौलम्त्यवंशवारिजविकासनमार्तण्डगढादुर्गाधिराज्यलक्ष्मीरक्षणविचक्षणदोर्दण्ड चतुःषष्टिकलाविलासिनी भुजंगमहावीराधिवीर राजाधिराज श्री महाराज हृदयनारायणदेव प्रोत्साहित त्रिपाठी रामेश्वरात्मज मुरलीधर कवि भूषण विरचित छन्दो हृदयप्रकाशे गद्यविवरणनाम त्रयोदशोऽध्यायः ॥ १२ ॥
लेखन--लिखितमिदं पुस्तकं त्रिपाठी संभुनाथेन सं० १७३० माघ सुदी ११ हरिधवलपुर ग्रामे समाप्त। प्रति-पत्र ४७ । पंक्ति १२ । अक्षर ३२ । साइज़ ९।४५॥
(अनूप संस्कृत पुस्तकालय) (४) प्रस्तार प्रभाकर । पद्य ८९ । रसपुञ्ज । स० १८७१ चैत्र कृष्णा ५ गुरुवार । आदि
दोहा क्षासोहं यह मत पुरा, प्रभु से हुती सुहार । हर लोजो दाकार तिन, गोपी अम्बर हार ।।
भंत
संमत ससि' मुनि वसु मही', चन कृष्ण पछ सार ।
पंचमी गुरु पूरण भयो, प्रभाकर सु प्रस्तार ।। प्रति-गुटकाकार।
(कविराज सुखदानजी चारण के संग्रह में)