________________
( १५६ ) राय लीयो संयम भार हो, बाइस सहस बेटा सुं परिवस्य । ते जाणती मंत्र अपार हो, पणि तिण अजिगरनइ वास्यो नहीं ।।२१।।रा० तसु मेरु अडिग रह्यो मन्न हो, सुख समाधि संघात ते मुँई । ते धरमणि कन्या धन्न हो, ते देवलोक माहे देवी ते थई ।।२२।। रा० ते खेचर पुणवसु नाम हो, कन्या नइ विरह करि दुखियो थयो। तिण व्रत लीधो अभिराम हो, तपजप कीधा तिण अति घणा॥२३शारा० ते काल करी थयो देव हो, तिहाथी चवी नइ ते लखमण थयो। तिहां भोगवि सुख नितमेव हो, ते पणि देवी तिहा कणि थी चवीं ॥२४॥ थइ द्रोण नरिंदनी धूय हो, नामइ विसल्यो कुमरी विस्तरी। तसु पूरव पुन्य प्रभूय हो, तिण न्हवणोदकि रोग टलइ सहू ॥२॥ रा० वलि पूछ्यो मुनिवर तेह हो, कहउ किम भगवन मरगी ऊपनी । कहइ मुनिवर कारण एह हो, गजपुर वासी विमउ वाणियउ २ारा० ते पोठभरीनइ एथि हो, आयो वहु भार करी नई आक्रम्यो। एक भइ सउ पडियो तेथि हो, किणही तसु सार नई सुद्ध करी नही २७ ते मुंयो सहि बहु दुखु हो, करम थोडा किया अकाम निरजरा । लह्या वायुकुमार ना सुखु हो, जातीसमरण करि पूरवभव जाणोयो ।। ते कोप चड्यो ततकाल हो, मरगी उपजावई सगली गाम मई। पणि सील प्रभाव विसाल हो, रोग विसल्या न्हवणोद कि गया ।।२६।। ए भरतनई कह्यो विरतंत हो, साधइ भरतइ पणि मुझ नइ दाखियो। मई ते तुम्ह कह्यो तुरन्त हो, तुम्ह न्हवणोदक आणो तेहनो ॥३०|| रा०
१-सबला
