________________
( १३६ ) गयणे व सहु जाणि पक्षि, देवता दीसईते प्रत्यक्ष। अनुकमइ बेलघर समीप, गया समुद्र काठइ' तिहां महीप ।। १७ ।। आवतो वानर सैन्य देखि, करई जुद्ध सवलो नृप विशेप । ततकाल जीतो नलिईतेह, रामना प्रणासड पाय एह ।। १८ ॥ आपणी कन्या चतुर च्यार, लखमण भणी घइ अति उदार। तिहा रह्या रंग सु एक राति, वलि चालिया उठी प्रभाति ।। १६ ।। ततखिण गया लंका समीपि, उतस्या नीचा हंसदीपि । राजा तिहा हंसरथ प्रसिद्ध, सेवक थई बहु भगति किद्ध ।। २० ।। मुकियो माणस रामचंद, वेगि आवि भामंडल नरिंद। रामइ कियो तिणठामि मेल्हाण, पणि पड्यो लंकापुरी भंगाण ।। २१ ॥ ऊछली समुद्रनी जाणि वेल, खलभली लंका तेण मेल । आविया बानर दल उलट्टि, खिण माहि नगरी थई पलट्टि ॥ २२ ॥ दसबदन वाई मदन भेरि, ततकाल सुभटे लियो घेरि । वाया वली रण तणा तूर, तिण मिल्या रण झूमार सूर ।। २३ ।। आवीया सगला सूरवीर, वडवडा रावण तणा वजीर। हिव एण अवसरि करि प्रणाम, वाधव विभीषण कहइ आम ।। २४ ॥ इन्द्र समो राम नी रिद्धि आज, अति सवल वानर तणउ अवाज । राम सुं रावण म करि झुज्म, तुं मानि हित नी बात मुझ ।। २५ ।। का सुजस खोवई आलिमालि, का पाप करि पईस पयालि। भलभली ताहरई नवल नारि, तिणा थकी अधिकी नहि संसारि ॥२६॥
१नाम