________________
( ११६ ) निरति पडइ नहि काइ, वे सुग्रोव कहाई॥ ६ ॥ दक्षिण दिसि गयो साचो, उत्तर दिसि गयो काचो। तारा रक्षा उदिस्सि, वालि नदन चंदरस्सि ॥ ७ ॥ थाप्यो मंत्रि प्रधान, सहुको रहइ सावधान । इम तारा थकी वेऊ, वियोग पमाड्या छइ तेऊ ।। ८ ।। साचउ सुग्रीव वहतो, हनुमत पासि पहुतो। आपणो दुक्ख जणायो, कटक करी नई ते आयो ।।६।। किंकिध नगरीनई पासि, अलीक लाउ भेद तास । साम्हो कटक करेई, आयो द्वष धरेई ॥ १० ॥ करिवा लागा वे जुद्ध, कुण मठो कुण सुद्ध। सरिखी देखी वे देह, हनुमंत पड्यो संदेह ।। ११ ।। हनुमंत अण कीधइ काम, पहुतो आपणई गाम । हिव एक तुम्ह तणुं सरणं, सुग्रीव प्रणमति चरणं ।। १२ ।। बोल्या राघव ताम, अम्हे करिस्या तुम्ह काम | तुम्हें आव्या भलइ एथि, मत जावो हिव केथि ॥ १३ ॥ करिवउ तेहनो घात, ए छथोडीसी वात । पणि हिव सांभलो तुम्हे, दुखिया छु आज अम्हे ।। १४ ।। सीता लेगयो अपहरि, दुष्ट दुरातमा छल करि। ते रिपुनो कोई नाम, जाणइ नही तसु ठाम ।। १५ ।। ते भणी तुम्हे पणि निरति, थायइ तो करो किण धरति ।। बोल्यो सुग्रीव राय, राम तुम्हारइ पसाय ।। १६ ।।
१-राति
