________________
( ८८ ) अपराध खाम्यो रे चरणेलागि, जिन ध्रम आदस्यो भागि। राजा आयो रे आपणइ गेह, साध भगत करतेह ।। १६ । सा० । तिण नगरी मइ तापस रुद्र, रहइं पणि मनमा क्षुद्र । नृपनइ दीठो रे साधनइ भक्त, मच्छर आण्यो विरक्त ।। २० । सा० साधनइ मारे केण प्रपंच, इम चिंतवि कियो संच । तापस कीधो साधनो वेप, साध उपरि धस्यो द्वष ॥ २१ । सा० । जइ नइ पईठारे अंतेउर मांहि, राणी विडंवी साहि । राजा दीठो रे आपणी मीटि, बाहिर काढ्यो पीटि ।। २२ । सा०। मूलथी मास्यो रे तापस साध, अपणो कीधो लाध । राज्या कोप्यो रे तेणई मेलि, साधनई एकठा भेलि ॥२३ ।। सा० घाणी पील्या रे सगला साध, एकतणई अपराध । अगन्यान आंधउरे अन्याई राय, न करी विचारणा काय ||२४|| सा० साध एक कोई गयो थो अनेथि, ते पिणि आयो तेथि । लोके वार्यो रे तेथि म जाय, आगई अनरथ थाय ॥२२॥ सा० साध वहीनइ रे गयो तिण ठाम, अनरथ दीठो ताम । पापी राजा रे रिषि निरदोषि, पोल्या चड्यो तिण रोषि ॥२६।। सा० साध विचात्यो रे सूत्र कहेइ, समरथ सज्जा देइ । चक्रवति सेना रे चूरइ साध, लवधि पुलाक अराध ॥२७॥ सा० साधई मात्यो रे राति अबीह, चिहुं पहुरे चारि सीह । साधमास्यो रे मछीगर एग, टाल्यो मच्छ उदेग ||२८|| सा० सुमंगल दहिस्यइ रे मुनि प्रत्यनीक, राजानइ निरभीक । नमुचिनई माख्यो रे विष्णुकुमार, दूपण नहीय लिगार ।।२६|| सा०
