________________
(८४ ) ए विरतात देखी करी रे, प्रतिवृध्यो नरराय। श्रावकनो भ्रम यादर्यो रे, मिथ्यात दूरि गमाय ।। ६० । पू० ।। तापस पिणि निंदीजतो रे, कुमरण मुंवो तेह । भूरि संसार माहे भमी रे, दीठा दुक्ख अछेह ।। ६१ । पू० ।। वलि मानव भव पामीयो रे, लीधो तापस धर्म । काल करी थयो देवता रे, अनलप्रम सुम कर्म ।। ६२ । पू० ॥ अवधिज्ञान प्रजुजुता रे, अम्हनई दीठा एति । पूरवलउ वयर साभरयो रे, उपसर्ग कीया इण हेति ॥ ६३ । पू० ॥ उपसर्ग करितउ वारियो रे, राम तुम्हे ते देव । विण भोगव्यां किम छूटई रे, करम सवल नितमेव ।। ६४ । पू० ।। केवलि सासो भजियो रे, सांभल्यो सहु विरतात । राम सीता लखमण कहइ रे, धन-धन साध महंत ।। ६५ । पू०॥ केवलीनी पूजा करई रे, राम भगति मनि आणि । सीता कहई धन-धन तुम्हे रे, जनम तुम्हारो प्रमाण ।। ६६ । पू० ।। महानुभाव मोटा तुम्हे रे, देवता नई पूजनीक । राग द्वेष जीता तुम्हे रे, उपसर्ग सह्या निरभीक ।। ६७ । पू० ॥ केवल लखमी पांमिया रे, जे जगमइ दुरलंभ। सीता साध प्रसंसती रे, शिव सुख कीधा सुलंभ ॥६८ ॥पू०।। [इण अवसरि इहां आविउ रे, गरुडाधिप शुभ मन्न । केवलि नइ प्रणमी करी रे, राम कहइ सुवचन्न ॥] साध भगति कीधी भली रे, तिणइ तूठो तुम्ह । जे मांगे ते द्यु, अम्हे रे, अचिंत सकति छइ अम्ह ।। ६६ ।।
