________________
. सनत्कुमार सज्झाय - २२३ वलिआवै देखें दरबारा, पिण शिरधुण्यौ केण प्रकारा ।सा।०७ विप्र पूछयते कहय विचारा, एतुम्ह विणस्यौ रूप अबारा ।सा। धिग ए तनु अभिमान धिकारा, नरनीकाय तिका नाछारा । ८॥ अदृश हुआ सुरते अचंभारा, सहु देखतां लोक सभारा । सा०। विणट्ठी कायारोग विकारा, चक्रबरति रा पिण नहि चारा ।। असुचि अपावन अथिर संसारा, गरब करै ते मूढ गमारा।सा भरिया तजि कोठार भंडारा, आप चक्रीहुआ अणगारासा।१० दिल वहु हेत सुनदा दारा, पूठइ विलपै ले परिवारा । सा० । लगि छम्मास फिरीतसुलारा, ललच्यौनहितोईचित्त लगारा ११ अरस विरस मुनिल्य आहारा, उपज्या साते रोगअपारा ।सा। कडू ज्वर सासकास करारा, स्वरभग अखियाउदर विथारा ।१२। सातसैं वरस सह्या असातारा, इंद्र वखाण्यौ वले दृढ
आचारा सा सुरकहै वेस करे सथुआरा, साधु समाधिकरूतुझसारा सा०।१३ . मुनि कहै अतरग करम आम्हारा, तिहाकोईजोर न चलें
तुम्हारा सा परचें थूक लगाइ पोतास, अगुलीकीध सोवन आकारा ।सा।१४ भरियो मुनिवर लब्धिभडारा, वन धन एहचलें खगधारा ।साण सुर परससि गयौ श्रीकारा, आऊ त्रिण लखवरप आधारा १५ समेतशिखरै मास सथारा, सरगतीजै गया सनतकुमारा सा विजयहरप गुरु सुगुर विद्यारा, बंदे श्रीधरमसीह वारोवारा।१६