________________
२१० श्रीयशोविजयोपाध्याय कृत-- जगदीश। आज हो राजे रे दीवाजे गजे आपशुंजी ॥ ४ ॥ सिंहासन अशोक, बेग मोहे लोक । आज हो स्वामी रे शिवगामी, वाचक जश थुएयोजी ॥५॥
श्रीचन्प्रन जिन स्तवन ।
(धणरा ढोलानी देशी) चन्प्रन जिन साहिबारे, तुमे जो चतुर सुजाण । मनना मान्या।सेवा जाणो दासनी रे,देशा फल 'निरवाण ॥ म ॥१॥ आवो आवोरे चतुर सुख जोगी। कीजे बात एकान्ते अनोगी । गुण गोठे प्रगटे प्रेम ॥ म० ॥ ओळ अधिकुंपण कहेरे,
आसंगायत जेह ॥म॥आपे फल जे अणकह्यारे, गिरुओ साहिब तेह ॥ म ॥ ५ ॥ दीन कह्या, विण दानथी रे, दातानी वाधे माम ।। म॥ जल दीये चातक खीजवी रे। मेघ हुवा तेणे श्याम ॥म॥ ॥३॥ पिऊ पिऊ करि तुमने जपुरे, हुं चातक तुमे मेह ॥म॥ एक लहेरमां दुख हरोरे । वाधे
१ मोक्ष । २प्रेम भावे श्राश्रय लेनारा सेवक । ३ लाज, मोभो । ४ वपैयाने चीडावी वरसादे पाणी पीवा प्राप्यु, तेथी वरसादनो रंग कालो थयो छे, अर्थात् माग्यो वगर-ककलान्या वगर दान आपे तो उज्ज्वलता छ।