________________
सनत्कुमारचरित
१२७
ए पछी सौधर्मकल्पना देवोए शंकित बनीने इन्द्रने कयुं, 'हे स्वामी, पेला देवे तो पोतानी देहकांतिथी बधा ज तेजस्वी देवोना तेजने हरी लीधुं !' (७३४). एटले देवराजे कयुं, 'एणे तेना पूर्वभवमां अतिशय भावशुद्ध, पवित्र अने एकाग्र चित्ते आयंबिल वर्धमान तप आचर्युं हतुं, अने ते तपना तेजे करीने ते असामान्य कांति - (७३५). कलाप वाळो अने ईशानेंद्रना जेवी शोभा धरावतो देव थयो छे', देवोए प्रणाम करीने फरीथी पूछयुं, 'हे स्वामी, कृपा करीने कहे, पूर्व पुण्ये प्राप्त करेली आवी तेजसमृद्धि बीजुं कोई आ त्रण भुवनमां धरावे छे खरुं ?' एटले सहेज हसीने देवराजे कयुं, 'अरे ! एनुं पुण्य ते केटल ? एनी तेजसमृद्धिनो विलास पण केलो ? अरे, त्रण जगतना रंगमंच पर विलसता बीजा बधाये एकत्र थयेला विद्याधर, देव अने असुरना राजवीओनी पूर्वोपार्जित तपसमृद्धि अने देहकांतिनो पण शो हिसाब, जे तपसमृद्धि अने देहकांति, केवळ मनुष्य होवा छतां पण, चंद्रनिर्मळ यशवाळो अने अश्वसेनना कुळरूपी कमळसरोवरने शोभावता कलहंस समो सनत्कुमारनरपति धरावे छे (तेनी आगळ) ?' (७३६-७३७)
वेळा देवराजनी सभामा रहेला वे देवकुमारने कांईक मत्सरनो भाव थयो: 'भला, जे मात्र मनुष्य छे तेनी बाबतमां आवी वात कई रीते बने ? : ए प्रमाणे विचारता तेमने आ विषयमा शंका थई. ते पछी तरत तेओ ऊपड्या (७३८), अने दैवी शक्तिथी बटुकनुं रूप धरी जलदी हस्तिनागपुर नगर आवी पहोंच्याः द्वारपाळे सनत्कुमार चक्रवर्तीने तरत ज तेमनी जाण करी. त्यार बाद म तरत ज प्रवेश कराव्यो. स्नान करीने ऊठेला सनत्कुमारे ते वेळा परदा पाछळथी तेमने (७३९) कर्छु, 'कहो, तमे कया कामे अहीं आव्या छो ?' परदा पाछळथी सनत्कुमारनो चरणनों अंगूठो जोई गयेला ते ब्राह्मणोए हर्षविकसित लोचने उत्तर आप्यो, 'हे स्वामी, तारी रूपसमृद्धि जोवा माढ़े अमे घणे दूरथी आव्या छीए.' एटले चक्रवर्तीए कर्तुं ( ७४०), 'भद्र, जो एम होय तो तमे चॅने बपोरे · आस्थानमंडपमां मारी पासे आवजो - त्यां सर्वांगे शणगार सजेला मने फरीथी जोजो.' ए प्रमाणे चक्रवर्तीनुं कथन सांभळीने, ते राजसभामां बेसवा जाय · त्यां सुधीमां पेला देवो कशेक गया. (७४१).
.
पछी पुण्यहीन लोकोना हैयाशूळ समां बंदीगणोना स्तुतिपाठ, गायनोना गायन, नट, नर्तक अने गोडियानां नृत्य, मंगळविधि अने सेंकडो मागणाने अपातां
• यथेष्ट दान साथे चक्रवर्तीनो स्नानविधि पूरो थयो ( ७४२ ); शंखनादे मध्याह्ननी
"