________________
(५०) महामहोपाध्याय श्री यशोविजयजी कृत. एह केम जाणे? अक्षर एइज प्रमाण के० अक्षर तेहज प्रमाण छे. एटले अहींयां आगम ममाणे श्राविका छे. इति गाथार्थः ॥ १५॥ ते आलावो ज्ञातानो छे ते लखीए छैए-"त एणं सा दोवईदेवी कच्छुलं नारयं असंजयअविरयअपडिहयपचरकायपावकर्म तिकट्ट नो आढाइ नो परिआणाइ णो अब्सट्टेइ ॥” इति. अर्थ-तएण के०नेवारे नारद आव्या ते वारे, सा दोषईदेवी के० ते द्रौपदीदेवी, कच्छुलं नारयं के० कच्छुलनामा नवमा नारद पत्ये, असंजय के० असंजमी, अविरय के अविरती, अप्पडिहयपञ्चरकाय के नयी इण्यां,
थी पचख्या पावफम्म के० पापकर्म जेणे, इति कट्ट के० एम करीने, णो आढाइ के० न आदर करे, नो परियाणाइ के० आयो जाणे पण नहीं, नो अब्सट्रेइ के ऊभी पण न थाय. इति.
वली ते द्रौपदी श्राषिका छे तेनुं बीजं प्रमाण कहे छे. आंबिल अंतर छठवें । उपसर्गे तप को रे ॥ केम नवि कहिए ते श्राविका | धर्मे कारज सीधुरेशा॥१॥
अर्थ-विल अंतर छठवें उपसर्गे के जेवारे अमरकंकाए द्रौपदीने छेई गया ते उपसर्गमां छठने पारणे आंबिल एहवं तप कीधु. केम नवि कहिए ते श्राविका के० तेने श्राविका केम न कहीए ? वली धर्मयी जेनुं कार्य पण सिद्ध थयु.
हवे तेणे छठ छठन वप कर्यु ते आलावो लखीए छैए-" ते माणं तुमं देवाणुप्पिया ओहय नाव झियाहि । तुमणं मए सद्धिं विउलाई भोगभोगाई जाव विहराहि । तएणं सादोवई देवी पउमनाम एवं वयासी । एवं खलु देवाशुप्पिया जंबुद्दीवे हीवे मारहे वासे पारवईए कण्हेनाम वासुदेवे भम पियभाजए परिवसई । तं जइ णं से छण्डं मासाणं मम कूवं नो इन्धमागच्छइ । तएणं अहं देवाशुपिया मैं तुमं वदसि तस्स आणावायवयगणिसे चिठिस्सामि । तएण से पउमे दोवइए एयमटुं पडिमुणेइ दोषइदेवी फतेउरे ठगवेइ । तएणं सादोवईदेवी छटुं छटेणं अणिरिकचेणं आयविलपरिग्गहिएणं ववोकम्मेणं अप्पाणं भावेमाणे विहरइ ।।" इति. अर्थ-माणं तुमं देवाणुप्पिया ओहय नाव शियाहि के. अमरकंकाए जेबारे पद्मोत्तरराजाए द्रौपदीने मित्र देवता कने तेडावी नेवारे द्रौपदी विकल्प करती जाणीने पोचर द्रौपदीने कहे छे. उपहत मनथकी यावत् मत्त आध्यान करी, तुमणं मए सद्धि के० तमे मारी साणे, विउलाई भोगभोगाई जाव विहराहि के विपुल भोग भोगवतां थकां विचरो. एणं सा दोबई देवी के तेवारे ते द्रौपदी देवी, पउमनाम एवं बयासी के० पद्मनाभ प्रत्ये एम कहे. एवं खलु देवाणु के. हे देवानुमिय, जंबूरीवे हीवे के जंबूद्वीपनामा द्वीपने विषे भारहे वासे के० भरतक्षेत्रने विषे, त्यां वारवइए के.