________________
दोसो गाथानुं स्तवन.
|| श्रीमद्विजयानन्दपुरीश्वरचरणपङ्कजेभ्यो नमः ||
॥ अथ श्री श्रीमद्यशोविजयजी उपाध्यायकृत वीरस्तुतिरूप || हुनुिं स्तवन प्रारंभ.
॥ प्रथम अर्थकर्तानुं मंगलाचरण - अनुष्टुप्वृत्तम् ॥ प्रणम्य श्रीमहावीरं शंकरं शिवसौख्यदं । धीरवीरं प्रकुर्वे हं, श्रीवीरस्तववार्त्तिकं ॥ १ ॥
ए स्तवनमां प्राये - घणुंकरीने पद आघां पाछां होय, तेनो अन्वय करीने अर्थ करवो. ते अर्थ अमे अन्वय करीने लखभुं. ते अन्वय पद आघां पाछां होय, ते पोतानी मेले जोड़ लेजो. यद्यपि श्रीमद्ययशोविजय उपाध्यायजीएज आलावा लखवा रूप वार्तिक तो कर छे, पण सर्व पदनो अर्थ सर्वनी नजरमां न आवे, ते माटे पोताने संभारका सा तथा जे कोड माराथी अल्प बुद्धिवाला छे, तेओना उपकारने अर्थे ए अर्थ लखु हूं. त्यां प्रथम गाथामां मंगलाचरण, प्रयोजन, संबंध अने अभिधेय देखाडे छे.
॥ दाल १ ली ॥
॥ भविका सिद्धचक्रपद वंदो - ए देशी ॥
suit श्रीगुरुना पयपंकज, थुणशुं वीर जिणंद | ठवण निक्षेप प्रमाण पंचांगी, परखी लहुं आणंदरे ॥ जिनजी तुज आणा शिर वहिए, तुज शासन नय शुद्ध परूपणं । गुणथी शिवसुख लहिएरे ॥ जि० ॥ १ ॥
वच सुरेंद्रश्चामीकर
तस्यच तथास
thera
१
(१)
अर्थ- हवे प्रणमी कहेतां प्रणाम करीने, श्री गुरुके० तत्वने जे कहे तेने गुरु कहीए. ते गुरु श्रीके० लक्ष्मी ज्ञानादिक गुणनी तद्वत् जे गुरु तेना पयपंकज के० चरणकमल ते गुरुपदपंकजने नमीने हवे उत्तरक्रिया कहे छे. थुणभुं के० स्तवीभुं. वीरजिणंद के० वीरनामा चोवीशमा परमेश्वर. जिन के० जेणे राग द्वेप जीत्या छे, एटले सामान्य केवली तेमां इंद्र सरखा एटले तीर्थकर तेमने स्तवीचं. तेपण भी रीते स्तवीभुं ? ते कहे छे. पंचांगी प्रमाण aar निक्षेप परखीने आनंद लहुं, इत्यन्वय. १वांगी जे एक सूत्र, बीजी निर्युक्ति, त्रीजी
