Page Text
________________
आशा छे एटले भाव ते कार्य कहीयें अने जे कार्य ते उत्सर्ग कहीये ते माटे जेम उत्समें आज्ञा छे तेम वस कारण तेह के० तेमज ते उत्सर्गनुं जे कारण ते अपवाद छे तेनी पण आज्ञा छे केमके कार्यने इच्छतो थको कारण पण इच्छे अने जो कारण ठेरे वो कार्य पण रें जो कारण,नहीं वो कार्य किहांयी आवे ए रीते माने तेनेज शुभ मतिनी रेखा जाणवी. अथवा ए गाथानो अर्थ वीजी रीते करीयें छैये जे इहां इंढक लोक एम कडे छे जे अयारे तो भावनिक्षेप ते वंदना करवा योग्य छे पण नाम तथा स्थापना अने द्रव्य एत्रण निक्षेपा वंदना योग्य नथी एम कहे छे तेने शीखामण देछे जे मुख्यपणे जेम भावे आणा के. भाव निक्षेपे आना छे एटले भाव निक्षेपो वांदवा योग्य छे, तेम तस कारण के० तेमज ते भावनां कारण जे नामादि त्रण निक्षेपा ते पण वांदवा योग्य छे. केमके जे कार्यने इच्छशे ते कारणने इच्छशे अने कारण मान्या विना कार्यने पामशे नहीं एज शुभ मतिनी रेखा छे एटले जे भाव निक्षेपो मानशे वेने नाम स्थापनादिक पण मानवा जोडयें जो नामादिक नहीं माने तो भाव निक्षेपो पण नहीं मनायो एम थयुं ॥ २० ॥
कल्पें वचन कडं अपवादें, ते आणानुं मूल । मिश्रपक्ष तो मुनिने न घटे, तेह नहीं अनुकूल ॥मन० २१ ॥
अर्थ-पंचकल्पमांहे हएq वचन का छे के अपवाद मार्ग ते जिनाबार्नु मूल छे. यतः"अववाओ ववहारो, आणामूलं जो भवे तित्य।" इति वचनात. माटे मुनिने तो ते मिश्र पक्ष घटे नहीं रुडो नथी ते अनुकूल नथी केमके गुणस्थानादिक क्रियायें मिश्र पक्षता नथी अहिण आगली गाथामा देखाडे छे ॥ २१ ॥
अपुनर्बंधकथी मांडीने, जाव चरम गुणठाण । भाव अपेक्षायें जिन आणा, मारग भाषे जाण ॥ मन० २२ ।।
अर्थ-फरी बंधनयी न करवो तेने अपुनबंधक कहीये ते अपुनर्वधक जे चोधु गुणठाणु तिहांयी मांडिने जाव चरम के० छेला अयोगी केवली चउदमा गुणठाणा लगे इहां अपुनबंधक शब्दं चोधु गुणठाणु जाणीयें छैये जे कारणे अंत: कोडाकोडीनी स्थिति करीने कदापि फरी मिथ्यास गुणगणे आवे तोपण सितेर कोडाकोडीनी स्थिति फरी न बांधे ते माटे अपुनर्बधक कहीयें क्या उपाध्यायजीये पण सवासो गाथाना स्तवन मध्ये एवी गाथा कही छे के, “जे जे अंशेरे निरूपाधिकपणु, ते ते जाणोरे धर्म । सम्यकदृष्टीरे गुणठाणा थकी, जाव लहे शिव शर्म ॥ १॥" ए गायाने अनुमाने पण एमज जणाय छे पछी तो अपुन
धकनो अर्थ बहुश्रुत कहे ते प्रमाण तथा उपाध्यायजीयें स्वकृत अध्यात्मसार ग्रंथमां पण क[छे जे 'अपुनर्वधका यावत् गुणस्थानं चतुर्दश इत्यादियी स्पष्ट जणाय छे के चोथा गुगठाणाथी चउदमा लगें जिन आणा के० जिनेश्वरनी आज्ञा छे अने जाणपुरुप ते एनेज मार्ग कहे छे ते सर्वमाव भावनी अपेक्षायें जाणवा अन्यथा चोथा गुणठाणा प्रमुखने विषे तो महा विभावमां बेटो के पण भावनी अपेक्षायें जिन आणा छे. इति भावः ॥ २२ ॥
| SR No. | 010663 |
| Book Title | 125 150 350 Gathaona Stavano |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Danvijay |
| Publisher | Khambat Amarchand Premchand Jainshala |
| Publication Year | |
| Total Pages | 295 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Book_Devnagari, Worship, & Religion |
| File Size | 14 MB |