________________
अर्थ-हवे आगली दालमा शानसहित क्रिया करता संयमश्रेणी आरोहे एम कयु तेमां शानपूर्वक क्रिया करे तो लेखे छे माटे आ दालमा ज्ञान वर्णवे छे जे प्रथम ज्ञान होय तो पछी अहिंसा के० दया पली शके छे एम श्रीदशवकालिकसूत्रमा का छे. यत:-"पढमं नाणं तओदया एवं चिछइ सन्धसंजए" ते कारणे ज्ञानवंतने भजीये के० सेवीये पण हे परमेश्वर तमारी आज्ञा ते मन राखी के चित्तमा राखीने एटले ए भाव जे ज्ञानवंतने भनी पण साध्यमां एम राखीये जे ज्ञानक्रियाभ्यां मोक्षः "नाणकिरियाहि मुक्खो" इति भाष्यवचनाद, माटे स्यावाद दृष्टीये ज्ञाननी सेवा करीये हे साहेब सुणजो के सांभल्यानी पेरे सांभलनो अन्यथा परमेश्वर केवल ज्ञानी छे ते तो सर्व जगतना भाव देखी रहाछे नेहने सांमलवू छे पण भक्तिवंत माणी उपचारे कहे छे के हे साहेव सांभलजो ॥१॥
द्रव्य खेत्रने काल नजाणे, भाव पुरुष पडिसेवरे ।
नवि उत्सर्ग लहे अपवादह, अगीतारथ नित मेवरे ॥सा० २॥ __ अर्थ-वली जे अगीतार्थ छे ते १ द्रव्य न जाणे २ क्षेत्र न जाणे ३ काल न जाणे ४ अने भाव पण न जाणे ५ तथा योग्यछे के अयोग्यछे एहवा पुरुषने पण न जाणे ६ तथा पडिसेव के० पापनी सेवनाने न जाणे जे एणे खवशे पाप करघु अथवा एणे परवशे पाप करयं ते अगीतार्थ न जाणे ७ वली छति शक्तियें जेम सिद्धांतमा मार्ग कह्यो तेमज कर तेहने उत्सर्ग मार्ग कहीये ते पण न जाणे ८ क्या रोगादिक कारणे अल्प दोष सेवे ते अपवादमार्गने पण न जाणे, ए (८) वावो निवमेव के निरंतरपणे जे अगीवार्य छे ते न जाणे. यतः उपदेशमालायां-"दव्वं खितं कालं, भावं पुरिसपडिसेवणाओ य । नवि जाणइ अगीओ, उस्सग्गववाइयं तं चेव ॥१॥" ॥२॥
सचित्त अचित्त मिश्र नविजाणे, कल्प अकल्प विचाररे । योग्य न जाणे निज निज ठामें, द्रव्य यथास्थित साररे ।सा०३॥ अर्थ-हवे प्रथम गाथा विस्तारतां एहिज द्वारमा मथम द्रव्यद्वार कहे छे तेमां द्रव्यथी अगीतार्य शुं न जाणे ते कहे छे सचित्त वस्तु तथा अचित्त वस्तु तथा मिश्र वस्तुने जाणे नहीं वली कल्पनी खवर न पडे जे आ वस्तु कल्पेछे वा नयी कल्पति अकल्पछे ते विचार अगीवार्थ न जाणे वली योग्यतानी खबर न पडे निज निज गमे के. पावपोताने स्थानकें योग्यता न जाणे जे आ बालने योग्य के ग्लानने योग्य इत्यादिक न जाणे ए रीतें यथास्थित के. जे द्रव्य जेम होय तेवीज रीते तेहनी अगीतार्थने खवर पडे नहीं. यथास्थित द्रव्य केQ के सार के प्रधान छे. यदुक्तं-"जहठियद न याणइ, सचित्ताचित्तमीसिय चेव । कप्पाकप्पं च तहा, जुग्गं वा जस्स जं होई ॥१॥" इत्युपदेशमालायां ।। ३ ।