________________
लेहेर हनी चित्तमां अंतरवासनायें छे अने घणा घेर फरवा जइश तो ते लेहेर फरी आवशे नहीं एहवं विचारी काइक दूपणसहित आहार लीये तोपण तेहने वाध न करे एटले कर्मबंधनो हेतु न थाय. यत:-"अहाकम्माणि मुंजंति, अन्नमन्ने सकम्मुणा । उवलिचे विाणिज्जा, अणुवलितेति वा पुणो ॥१॥" इत्यादिक मुयगडांगसूत्रे अध्ययन २१ मा मध्ये कई छे. तथा "गुरुकुलवासवसंता मुणीणो वहँति नाणपमुहेहि जइ एसणाइदोसम्स । लवमवि मनिजए सुगुणं ॥१॥" इतिभाव. तथा अपवादें गाढ ग्लानादिकना कार्य अणसरते गच्छमा रह्या गुरुआणा वर्तिने असह भावे वर्त्तता ने आतुर दृष्टांते आधा कर्मादिक आहार ते पण निर्दोप जाणवो तथा चागमः-"संथरणमि असुद्धं, दुन्हवि गिन्हतदितयाणहियं । आउरदिठतेणं, तं चेव हियं असंथरणे ॥१॥" तथा ।। "जा जयमाणस्स भवे, विराहणा मुत्तविहिसमग्गस्स । सा होइ निजरफला, अज्झप्पविसोहिजुत्तस्स IR॥" उत्तराध्ययने ए रीते दूपण सहित आहार ते पण वाघ न करे ।। १४ ॥
धर्मरतन उपदेशपदादिक, जाणी गुरु आदरवोरे। गच्छ कह्यो तेहनो परिवारो, ते पण नित अनुसरवोरे ॥श्रीजिन॥
अर्थ-तथा धर्मरन अने उपदेश पद प्रमुखग्रंथ जोइने ए ग्रंथोमां गुरुकुलवासना अधिकार घणा छे माटे तेमाथी जाणीने गुरु आदरवो वली गच्छ ते कोने कहीये ते कहे छ तेहनो परिवारो के० एहवा सुविहित साधुनो परिवार तेहने गच्छ कहीये. यतः-"गुरुपरिवारो गच्छो" इत्यादिक पंचवस्तु वचनात्. माटे ते गच्छ पण निरंतर अंगीकार करवो अनुसरवो इति यतः-"गुरुगुणजुत्तो गच्छो, गच्छो संविग्गसाहुसमवाओ । मुक्खमग्गत्थिणा सो य, अणुसरियन्वो पयत्तेण ॥ १॥" इत्यादि ॥ १५ ॥
सारणवारण प्रमुख लहीने, मुक्तिमारग आराधेरे। सुभवीरय तिहां सुविहित किरिया, देखादेखें वाधेरे ॥श्रीजिन०१६॥
अर्थ-वली सारण के० विसरयुं होय ते संभारी आपे अने वारण के. पापकरणी करवाने वारे तथा प्रमुखशब्दें करी चोयणा प्रतिचोयणा पण लेवी ते पण जे गच्छमा रहे तेहने थाय पछी ते ते सारणादिक लहीने के० पामीने मुक्तिमारग आराधे के० मोक्षमार्ग साघे. यत:-"गुरुपरिवारो गच्छो, तत्यवसंताण निजरा विउला । विणयाउ तहा सारणमाईहि न दोसपडिवत्ति ॥१॥" इति पंचवस्तुके. तथा श्रीधर्मरत्न प्रकरणनी वृत्तिमध्ये कर्यु छ के सुभवीरय के० भलोवीर्योल्लास वाघे. वली सुविहित किरिया के०आत्मार्थी गीतार्थनी क्रिया व्यवहार ते देखादेखीयें वधे एटले साधुओना समूहने क्रिया तप जपादिक करतां देखीने पोताने पण करवातुं मन थाय तेहथी वधारो-याय ॥ १६ ॥
जलधी तणो संखोभ असहता, जेम नीकलता मीनारे । गच्छ सारणादिक अणसहता, तिम मुनि दुखिया दीनोरे ॥श्रीजिन.