________________
दोसो गाथानुं स्तवन.
( ८३)
जे प्राणी योगवहीने सूत्र वांचे तथा पंचांगी प्रमाण करे एटले सूत्र, निर्युक्ति, भाष्य, टीका, अने चूर्णि; एहमां जे कधुं छे ते सर्व सत्य करी माने ॥ १ ॥ उद्देशादिक नहीं चउनाणनां ॥ छे सुअनाणनां तेह ॥
श्री अनुयोगद्वार थकी लही || घरीए योगसुं नेह || स० ॥ २ ॥
अर्थ - उद्देशादिक के० उद्देश १ आदि शब्दे समुद्देश २ अनुज्ञा ३ अने अनुयोग ४ ए चारे, नहि चडनाणनां के० चारे ज्ञान जे मतिज्ञान, अवधिज्ञान, मनः पर्यवज्ञान, अने केवलज्ञान ए चारनां नथी. छे सुअनाणनां तेह के० ते उद्देशादिक श्रुतज्ञाननां छे. ते माटे भणावुं अर्थ कह्यो ते श्रुतज्ञाननोज थयो. श्री अनुयोगद्वार थकी लही के० पामीने योग साथै स्नेह धरीए. ते अनुयोगद्वारनो पाठ लखीए छैए.
अथ सूत्रम् - " नाणं पंचविहं पन्नत्तं तं जहा - आभिणिवोहियनाणं १ सुअनाणं २ ओहिनाणं ३ मणपज्जवनाणं ४ केवलनाणं ५, तत्थ चचारि नाणाई ठप्पाई ठवणिज्जा णो उद्दिसि - तिणो सम्मुडिसिज्जति णो अणुत्रविज्जति । सुअनाणस्स उडेसो समुहेसो अणुन्ना अणुओगो पवन्तइ । जइ सुअनाणस्स उडेसो समुद्देसो अणुन्ना अणुओगो पवत्तह, किं अंगपविट्ठस्स उद्देसो ४ पवत्तइ, अंग वाहिरस्स उडेसो ४ पवत्तइ ? अंगपविट्ठस्स वि उद्देसो ४ । इमं पुण पट्टवणं पडुच्च अंगवाहिरस्स ||" इत्यादि अनुयोगद्वार सूत्रादौ || अर्थ - नाणं पंचविहं के० ज्ञान पांच प्रकारे, पनत्तं के० कर्तुं छे. तं जहा के० ते कहे छे. आभिणिवोहियनागं के० मतिज्ञान, सुअनाणं कं० श्रुतज्ञान, ओहिनाणं के० अवधिज्ञान, मणपज्जवनाणं के मनपर्यांयज्ञान अने, केवलनाणं के० केवलज्ञान, तत्थ के० तेहमां, चत्तारि नाणाईं के० चारज्ञान, उप्पाईं के० थापी मूकी. ठवणिज्जा के० स्थापना योग्य छे. णो उद्दिसिज्अंति के उद्देश ते सामान्य कथन, चार ज्ञानने नथी. णो समुद्दिसिज्जति के०समुद्देश ते विशेषे कथन नथी. णो अणुनविज्जंति के अनुज्ञा पण न थाय. एटले उद्देश समुद्देश अनुज्ञानी क्रिया छे ते न थाय; जे कारण माटे मतिज्ञानादिक चार ज्ञान अपातुं लेबातुं नथी; ते माटे सुअनाणस्स उद्देसो सम्मु
O
सो अणुना अणुओगो पवचइ के० श्रुतज्ञाननो उद्देश समुद्देश अनुज्ञा अने अनुयोग ते अर्थ कथन प्रवर्त्ते छे. जइ सुअनाणस्स उद्देसो समुहेसो अणुन्ना अणुओगो पचत्तर के० जो श्रुतज्ञाननां उद्देशादिक चारवानां प्रवर्त्ते छे, किं अंगपविट्ठस्स उसो ४ पचत्तर के तो भुं अंग प्रविष्टना उद्देशादिक चार प्रवत् छे के, अंगवाहिरस्स उसो ४ पवत्तर के अंग वाचना उद्देशादिक चार प्रवर्त्ते छे? जे माटे श्रुतज्ञान तो अंगमविष्ट आचारांगादिक पण छे, अने अंगवा आवश्यकादिक पण छे; माटे पूछयुं जे अंगप्रविष्टनो के अंगबाह्यनो छे? अंगपविट्ठस्स विउसो ४ के० अंगमविष्टंनो पण छे अने अंगबाह्यनो पण छे. इमं पुण पट्ठवणं पहुन्च अंगबाहिरस्स के० ए आश्रीने तो अंगवानो छे. जे शिष्यने जेहनो उद्देशादिक प्रवर्त्ततो होय तेनुं नाम दीजीए. ए आलावो अनुयोगद्दारने धुरे विस्तारे छे. अहींयां संक्षेपे लख्यो छे माटे तिहां जोइ जो.
तस्यच
,