________________
( ८६ ) पुरुपोथी रातमां पथारीने विषे । तेनाथी) आसनथी उठाय छे.. ..
सूवाय छे. मुनिओ वडे क्षमा रखाय छे. सुख वडे थवाय छे. | मेघ वडे वरसायु.
- reamiman-retra
पाठ १९ मो.
केटलाएक खास उपयोगी कृदन्त. (हेत्वर्थकृदन्त, संवन्धकसूतकदन्त, वर्तमानकृदन्त तथा कर्मणि
भूतकृदन्त विषे.) १ कोइपण धातुने उं ( अथवा जवलेज तुं ) प्रत्यय लगाडवाथी हेत्वर्थ
कृदन्त थाय छे. जेमके, वोल्लेडं, वोल्लिङ, वोलवाने, वोलवामाटे.. २ कोइपण धातुने उं, अ, ऊण, उणं, उआण, उआणं ( अथवा
जवलेज तुं, तूण, तुआण, तूणं अने तुआणं) प्रत्ययो लगाडवाथी संबन्धकभूतकृदन्त थाय छे. जेम, रमेङ, रमिअ, रमिऊण, रमिऊणं, रमिउआण, रमिउआणं; रमीने. ३ कोइपण धातुने 'न्त, माण' प्रत्ययो लगाडवाथी पुंलिंग तथा नपुं
सकमां वर्तमान कृदन्तना रूपो थाय छे; तथा स्त्रीलिंगमां ई, न्ता, न्ती, माणा अने माणी प्रत्ययो लगाडवाथी स्त्रीलिंग वर्तमान कृदन्त थाय छे; जेम, * कहेन्तो, कहन्तो, कहमाणो, कहन्तं, कहमाणं,
हसेई, हसन्ती, हसन्ता, हसेमाणा, हसेमाणी इत्यादि. ४ देरेक धातुओ थकी पुंलिंग तथा नपुंसकमां 'इअ ' तथा स्त्रीलिंगमां 'इआ' तथा इई प्रत्ययो लगाडवाथी कर्मणिभूतकृदन्त थाय छे
जेम, उंघिओ, उंविअं, संघिआ, उघिई. ५ चालु पाठमां कहेला दरेक प्रत्ययो लगाडता पहेलां धातुथी विकरण
' पण जोडाय छे अने हेत्वर्थकृदन्त तथा संवन्धकभूतकृदन्तना पूर्वना विकरणना 'अ' नो 'ए' अथवा 'इ' थाय छे. * जुओ पाठ पहेलो नियम चोथो.
