________________
(४७)
तिहुअणेण सिआवायो पढिजइ। | हरगोविन्देणं कत्यिहिए। .. सारमेयेणं दुन्नि अत्थीइं लिभन्ति। भिच्चेण मुई कीरए । मुक्खेणे महिसो दुहिजइ। | विजेण दीणाणं जणाणमोसहं मणीलालेण मुहत्तो वयणाई वुच्ची।
दाईअए। महावीरेणं वम्महो जिब्वीम। | उसहोवुन्दारयाणवुन्देण वन्दिजइ। कयण्णुणा जयचन्देण विनयधम्म- पिटणा पुत्तो हम्मए ।
सूरी थुन्नी। माअराए दुहिआ लट्ठीए हणिज्जा। पुरिसेण वम्हणो हम्मी। इत्थीए भत्ता नविज्जइ । नणेहिं रयणाई चिम्मी । नणंदाए कुसलाय हुन्वए। तिहुअणेण लच्छी चिव्वेहिइ। । रिसिणा सावो दाइज्जइ ।
(तेनावडे ) रोन महावीरन मुख | सांबेला वडे धान्य शुद्ध थाय छे.
देखाय छे. भरतथी राज्य एकळं करायु. माणसोना कपडावडे जीर्ण थवायछे. (तेनाथी) स्याद्वाद भूलायो. कुंभारना घडा वडे फूटाय छे. | त्रिभुवनथी हसाशे, तेयी (तुं) न वालको वडे घरमा रोवाय छे.
बोल. मूर्ख वडे अशुद्ध तत्त्व वोलायु. मणिलालथी सुखनो समूह अनुवहाण वडे समुद्र पण तराय छे.
भवाय छे. पापी वडे नरकमां पडाय छे. । | विनयधर्मसूरिथी निशाळना विद्यामाणसोथी मोटाइ इच्छाय छे. ओ (नी परीक्षा लेवामा श्रावको वडे वीरनु चरित्र वोलाशे. ___ आवी) परखाया, अने (तेओने) योगीओथी मर्यादा मूकाती नथी. इनाम आपवामां आन्यां. मणीलालथी गाम जवाशे. माताथी आशीप अपाय छे. लोको वडे वलभी नगरी प्रशंसाइ. | जयचन्द वडे व्याकरण भणाय छे. शेठ वडे धन पेदा कराय छे. (ते) वे वडे वे घरमा रहेवायुं.
