________________
, मुनिवर श्रीचतुरविजयजी-सरण सुमनांजलि प्रवर्तकजी महाराजनुं वय पण ए वखते लगभग ९० वर्षतुं थयु हतुं. पोतानी हयातीमांज पोताना आवा सुचतुर, सुशील अने श्रुतनिष्ठ शिष्यनो स्वर्गवास थई जवाथी तेमना समत्वपूर्ण अने निर्द्वन्द्व आत्माने पण आन्तरिक आघात थाय ते खाभाविक हतुं. श्री चतुरविजयजी म. ना स्वर्गवास पछी हुं ज्यारे तेमना चरणवन्दन करवा गयो त्यारे तेमणे म्हारी आगळ पोतानी ए आत्मवेदना केटलेक अंशे प्रकट करी हती. त्यारे म्हने सविशेषपणे जणायु के ते शिष्यवत्सल गुरुवरनो पोताना सुशिष्यना सद्गुणो तरफ केटलो सद्भाव अने स्नेहानुराग हतो.
प्रवर्तकजी महाराजनी शारीरिक स्थिति वयोमानानुसार स्वाभाविक रीते ज बहुक्षीण थई गई हती अने तेमां आ शिष्यवियोगर्नु निमित्त मळ्युं तेथी ते शरीर हवे वधारे दिवस टकी शके तेम नथी एम म्हने स्पष्ट लाग्युं हतुं. एवी. अवस्थामां पण तेमणे म्हारी साथे तेटला ज वात्सल्यभावथी थोडी घणी वातचीत करी अने म्हारा तरफथी संपादित थता ग्रन्थो विगेरे विषे पोतानी जिज्ञासा वृत्ति बतावी.
संवत् १९९८ ना आषाढ मासनी सुदी ११ नी पुण्य तिथिए तेमनो पण स्वर्गवास थयो अने एम, ए बन्ने गुरु-शिष्यो थोडा ज समयना वियोग पछी पाछा स्वर्गलोकमां सहवासी थई गया. 'आरीते जो के ए बन्ने साधु पुरुषोनुं स्थूल शरीर मारा चर्मचक्षुने अदृष्ट थयुं छे परंतु मारा मानस चक्षुने तो तेमनी प्रतिकृतिओ सतत तेवी ज देखायां करे छे; एटलुंज नहि पण अनेक वार म्हने स्वप्नमां पण तेमनां दर्शन थयां करे छे जे भाग्ये ज' अन्य व्यक्तिओ विष हुँ अनुभवु छु. .
हुं म्हारी जातने तेमना प्रकट शिष्य तरीके ओळखावत्रा के आलेखवा नथी इच्छतो. कारण के म्हारी जीवनचर्या तदनुरूप रही नथी. आचार अने विचारथी हुं वर्तमानमा तहन एबुं भिन्न व्यक्तित्व धरावु छु जे ए साधुपुरुषोना जीवन अने मानस साथे सर्वथा असंबद्ध अने अननुरूप जेवू लागे. एवी परिस्थितिमा म्हारी जातने तेमना एक शिष्य तरीके व्यक्त करवी ते हुं एक प्रकारनी - मनामा रहेला गुरुभावनी आशातना जेवी समजु छु. छतां अन्तरथी हुँ तेमने गुरुभावे ज नमन - करूं छु, अने एं दृष्टिए ज तेमना विषेनी आ स्मरण-श्रद्धांजलि तेमनी ज्ञानवान आत्मज्योतिने समर्पण करीने, यत्किंचित् मानसिक आनृण्यानुभव प्राप्त करवा इच्छु छं.
चैत्रशुक्ला १, वि.सं. २००५ ।। (दिनांक ३०.मार्च, १९४९) भारतीय विद्या भवन, बंबई
.
जि न चि ज य... .