Page Text
________________
' ' . धर्माभ्युदय महाकाव्य सामे बेसवा म्हने आज्ञा करी हती. कारण के ए ग्रन्थमाळानो प्रारंभ करवा माटे तेमने थएली प्रेरणाने, म्हें पण म्हारी ते वखतनी अकिंचित्कर जेवी परंतु उल्लास भरेली पुष्टि आपीने, कार्यान्वित करवानी इच्छा व्यक्त करी हती. सुरतना स्थानिक प्रेसर्नु ए मुद्रणकाम बहु ज साधारण कोटिनु लागवाथी पछी मुंबईना निर्णयसागर' प्रेस साथे संबन्ध बांधीने, प्रारंभमां तेमां बीजा तेवा नाना. नाना प्रकरणमन्थो छापवा मोकल्या अने ते दरेक एक-पछी-एक एम क्रमथी ग्रन्थरत्नमालाना रत्नतरीके प्रकट थवा लाग्या. सुरतना निवास दरम्यान आवी रीते ७-८ नानां नानां प्रकरणो छपाईने प्रसिद्धि पाम्या. ते पछी ते मुनिमंडलनो साथी विहार थयो अने पछीनो चातुर्मास तेमणे खेडामां व्यतीत कर्यो. हुं म्हारा एक अन्य साथी मुनिना निमित्तथी वळी पाछोए चातुर्मास, पेला पूर्वोक्त म्होटा टोळासाथै व्यतीत करवा रह्यो. चातुर्मास समाप्त थयां पछी हुं त्यांथी विदाय थई पाछो प्रवर्तकनी महाराजनी चरणसेवामा उपस्थित थयो. खेडाथी विहार करी अमे बधा पाटण पहोंच्या. रस्तामा आवता अनेक स्थानोमां जैनमन्दिरो अने जैनमूर्तियोना लेखो विगेरे लेवानुं काम अमे करता रहेता. ए रीते बारेजा, साणंद, सेरीसा, संखेश्वर, कडी, कंबोई विगेरे स्थानोमां, अनेक मूर्तिलेखोनो अमे सारो संग्रह कर्यो. ए लेखोनी नकल लेती वखते पू० मुनि श्री चतुरविजयजी लेखो वांचे अने हुं तेनी नकल करूं एवो क्रम गोठबवामां आव्यो हतो. तेमणे पाठणना भंडारोना उद्धार कार्य वखते ताडपत्रनां तथा कागळनां सेंकडो य जूनां पुस्तको जोयां, - तपास्यां, अवलोक्यां अने उतराव्यां हता; तेथी प्राचीन लिपि विषेनुं तेमनुं ज्ञान घणुं ज विशाळ, मार्मिक अने चोकस हतुं. तेमनी साथे ए लेखो विगैरे लेबाना कामथी म्हारं पण प्राचीन लिपिविषयक ज्ञान धीमे धीमे वधतुं गयु..ए विहारक्रम दरम्यान लीघेला मन्दिर अने पाषाणनी' मूर्तियोना लेखो तो म्हें 'प्राचीन जैन लेखसंग्रह'नामना पुस्तकना २ जा भागमा प्रकट करी दीधा हता परंतु धातुनी मूर्तियोना लीघेला लेखो, के जेमनी संख्या सेंकडोनी छे, हजी सुधी म्हारी नोटबुकोमा एमने एम लखेला पड्या छ..
वि. सं. १९६९ मां अमे पाटण पहोंच्या अने त्यां स्थिर जेवा थया. तेमना सान्निध्य अने साहाय्यथी म्हने पाटणना भंडारोने ध्यानपूर्वक जोवानो अत्युत्तम प्रसंग मळ्यो. म्हारुं मुख्य लक्ष्य ते वखते, ए पुस्तकोमाथी ऐतिहासिक नोंधो मेळववानुं हतुं अने तेथी म्हारा हाथमा आवता दरेक पुस्तकना अन्ते जे काई प्रशस्ति के पुष्पिका नजरे पडती तेनी नकल हुं करतो रहेतो. तेमणे म्हारा तथा श्री पुण्यविजयजीना विशेष अध्ययनमाटे एक सारा पण्डितनी पण व्यवस्था करी आपी हती, जेथी तेनी पासे अमे बन्ने सतीर्थो व्याकरण विगेरेनो अभ्यास पण करता रहेता हता. हुं जाहेर रीते तेमनो शिष्य न होवा छतां, तेमनो वात्सल्यभाव म्हारा उपर तेटलो ज स्पष्ट देखाई आवतो हतो जेटलो तेमना प्रिय अने प्रमुख शिष्य श्री पुण्यविजयजी उपर देखातो हतो. अज्ञान अने उच्छृखलतावश म्हाराथी तेमनो कोक वखते अविनय पण थई जतो हतो; छतां तेओ म्हने क्षमा करता अने तेनो मनमां कशो रोष न धरावता.
तेमनी मुख्य प्रवृत्ति हवे ते ग्रन्थमाळाना विकासनी अने प्रसिद्धिनी बनी हती. पाटणमा आव्या पछी तेमणे केटलाक म्होटा म्होटा ग्रन्थोनुं संपादन अने मुद्रण कार्य हाथमां लीधुं हतुं. प्रतियोना पाठो मेळववा तथा प्रेसकॉपीयोने सुधारवा माटे हुँ तथा श्री पुण्यविजयजी पण अवार नवार तेमनी साथे वेसता. ए उपर थी म्हने पण कोई नानकडो प्रकरणग्रन्थ, स्वतंत्र रीते संशोधित-संपादित करी पोताना नामथी प्रसिद्ध करवानो मोहमरेलो मनोरथ थयो. तेमणे म्हने ए मादे एक 'अन्नायउंछ
| SR No. | 010638 |
| Book Title | Dharmabhyudaya Mahakavya |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Chaturvijay, Punyavijay |
| Publisher | Bharatiya Vidya Bhavan |
| Publication Year | 1949 |
| Total Pages | 284 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |