Page Text
________________
धर्माभ्युदय महाकाव्य हता. एवा मानसने व्यक्ति के समाजना हितनी दृष्टिये करावातुं कोई पर्ण शुभफळदायक कार्य, अनाचरणीय नथी लागतुं अने केवळ शास्रोना सापेक्ष अने स्थूल विधानोने वळगी रही पोतानी प्रगतिना विकासने अटकावी राखवा नथी इच्छतुंः ।। ६६. शचुंजयना कार्यस्थान माटे यतिनी नियुक्ति करवी . एज प्रबन्धमा उदयप्रभसूरि साथे संबन्ध धरावतो बीजो पण एक सरस प्रसंग आपवामी आव्यो छे जे चैत्यद्रव्यनी विचारणा करनाराओने तत्कालीन जैन समाजमा प्रचलित परिस्थितिर्नु चित्र जोवा माटे बहु उपयोगी अने सूचक लागशे.
. . ते प्रसंग आ प्रमाणे छे-महामात्य वस्तुपालने अनुभवथी जणायुं हतुं के शत्रुजय पर्वतना वहीवर्टी खातानी देखरेख राखवा माटे जे कोई गृहस्थ माणसने अधिकारी तरीके मूकवामां आवे छे ते लोभवश थई देवद्रव्यनो भक्षक बनी विनाशक ज थयां करे छे. तेथी तेनो कोई उपाय ते शोध्या करतो हतो. एक वखते पौषधशाळामां आवीने वृद्धाचार्य विजयसेनसूरिने तेम ज लघु आचार्य उदयप्रभसूरि अने तेमनी साथे रहेला बीजा २५ यतियोने तेणे नमस्कार कर्या. ते वखते तेणे एक एकान्त स्थानमा बेठेला अने नमस्कार मंत्रनो पाठ करवामां निमग्न थएला, शान्त खभावना, वृद्ध यतिने जोईने ते तरफ तेनी दृष्टि फरी अने मनमां काई विचार स्फुर्यो. पछी तेणे आचार्यने कयु के- 'गुरुदेव ! देवद्रव्यना थता विनाशनी रक्षा करवी सारी के उपेक्षा करवी सारी ?' त्यारे स्वाभाविक रीते ज गुरुमहाराज वो रक्षा करवानी ज वातने सारी जणोववाना हता; एटले पछी महामाये का के- 'जो आम छे तो तमे म्हने आ जे वृद्ध यति तमारी पासे छे ते आपो. म्हारे एमने शत्रुजये लई जवा छे अने त्यांना कार्यस्थानना रक्षक तरीके राखवा छे. त्यां जे कोई अत्यारे छे ते बधा भक्षक छे. त्यारे गुरु महाराजे को के-'आम कर ते, (अर्थात् एक यतिने ते कार्य उपर नियुक्त करवानु) युक्त नथी लागतुं'. परंतु तेणे गुरुमहाराजने ते माटे दवाण करीने मनाव्या. पछी गुरुमहाराजे ते यतिने बोलावीने कह्यु के- भाई, तारे आ मंत्री जेमे कहे तेम करवानुं छे'. त्यारे ते यति बोल्यो के- 'गुरुदेव ! म्हें तो दीक्षा म्हारा निस्तार माटे (संसारथी छुटकारो मेळववा माटे) लीधी छे. तेथी त्यां एटले के शत्रुजयना कारखानामा रहीने, देवतुं द्रव्य खाईने, म्हारा आत्माने हुं शा माटे मलिन करूं ?' त्यारे मंत्रिये कयं के- ए मलिनतानुं कार्य नथी परंतु ए तो देवद्रव्यतुं रक्षण थवाथी आत्मानुं भूषण छे'. पछी आग्रह करीने, ते यतिने सां मोकलवामां आव्यो. त्यां जईने प्रारंभमां तो ते पोताना आचारमां, रहीने, देवखाताना हीसा लखनारा विगेरेना कामनी तपास राखवा लाग्यो. ए जोईने पेला भक्षको एने पण पोतानी जाळमां फसाववा प्रयत्न करवा लाग्या. एक प्रसंगे तेमणे एने का के-'महाराज ! आप तो आ तीर्थना म्होटा मठपति छो. आपनी पासे तो तीर्थने नमवा आवनारा सारा सारा ठाकुरो अने सेठियाओ आवीने वेसे छे. तेथी ऑप जे आवां मेला अने जूनां वस्रो पहेरीने बेसो छो ते सारां नथी लागतो. सारां कपडा पहेरवामां शुं दूषण लागे ? माटे आपे जरा सारां वस्रो राखवां जोईए'- एम कहीने तेमणे तेने सारां वस्रो पहेराव्या. थोडा समय पछी तेमणे तेने कह्यु के-'आपनी साथे अनेक सारा सारा माणसो चर्चा-वार्ता करता वेसे छे तेथी आवा अस्वच्छ म्होंटे रहेQ ठीक नथी लागतुं'. एम कहीने तेमणे तेने म्होंमां पान चावतो कर्यो. वळी थोडा समय पछी तेमणे तेने कछु के- आप मिक्षा लेवा माटे लोकोना घरे जाओ छो अने तेथी आपनो केटलो य समय ए माटे चाल्यो जाय छे. तेटलो समय आप
| SR No. | 010638 |
| Book Title | Dharmabhyudaya Mahakavya |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Chaturvijay, Punyavijay |
| Publisher | Bharatiya Vidya Bhavan |
| Publication Year | 1949 |
| Total Pages | 284 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 13 MB |