________________
१४
तस्सवि सव्वम सुद्धं, आणावज्जं अणुठाणं ॥” जे कोइ पुरुष प्राज्ञा रहित पणे त्रणे काल पूजा प्रमुख करणी करे तो पण प्राणा रहित होवाथी तेर्नु सर्वे अनुष्टान अशुद्ध जाण. " जहतुस खंडण मय मंडणाइ रूण्णाइ सुन्न रन्नंमि ॥ विहलाइ तह जाणसु, आणा रहियं अणुटठाणं " जेम तुस-कुसकानुं खांडवु, मुडदाने शणगार, तथा सुना वगडामा विलाप करवो निष्फल छे तेम जिन आज्ञा पगरनुं अनुष्टान पण निष्फल जाणवु. "जह भोयण मविहिकयं, विणासए विहिकयं जियावेई; तह अविहिकओ धम्मो, देइ भवं विहिकओ मुरकं” जेम अविधिए करेलुं भोजन विनाश करे तथा विधिए करेलुं भोजन जीवन मापे तेमज अविधिए भादरेलो धर्म भवभ्रमण श्रापे अने विधिए श्रादरेलो धर्म मोक्ष सुख भापे; माटे मापनी श्राज्ञानुं ज्ञान तथा ते प्राज्ञामां वसवा रूप सदाचरण ए बनेनु हे करुणानिधान ! मने दान प्रापो.॥८॥
॥ संपूर्ण ॥