________________
सुवासमां मोहीत करी ते स्थले घेरी राखी तेना वल्लभ प्राणनो त्याग करावे ळे तेम जो माहरूं मन, इंद्रियो तथा अंगोपांग विषय कषायना पदार्थो उपार्जन करवामां, मेलबवामां, तेनु सेवन, तेनी रक्षा करवामां रोकाय, स्वपर जीधना द्रव्य भाव प्राणनी हिंसा करवामां वत्ते-मदकारी थाय, पाप कमर्नु उपार्जन करी भव भ्रमणना हेतु थाय, तो एहवा मन तथा इंद्रियोना लाभथी शुं ? तथा दश दृष्टांत दुर्लभ एहवा मनुष्य भवनो लाभ, पण निष्फल-धयुक्तं- " यः प्राप्य दुःप्राप्यमिदं नरत्वं, धर्म न यत्न न करोति मूढः ।। क्लेशः प्रबंधेन स लब्ध मब्धौ, चिंतामणिं पातयति. प्रमादात् ” ॥ तथा '' ते धत्तर तरूं वपंति भवने प्रोन्मूल्य कल्पद्रुमम् । चिंतारत्न मपास्य काचशकलं स्वीकूते ते जडाः ॥ विक्रीय द्विरदं गिरींद्र सदृशं क्रीणति ते गसभं । य लधुं परिहत्य धर्ममधमा धावति भोगाशया" ॥ ३ ॥ जाणो छो सह जीवनी, साधक बाधक