________________
श्रीसूत्रकृ ताङ्गचूर्णिः
॥ २९ ॥
रिस फासण णिरुती || २ || एताणि जहा सामाइयणिज्जत्तीए भाणियव्वाणि, उवग्धायणिज्जत्ती गता । संपति सुत्तफासिय| णिज्जुत्ती - जं सुत्तस्स वक्खाणं तीसे अवसरो, सा पुण पत्ताविण भण्णते इधत्ति, किं १, जेणासति सुत्ते कस्स तई ?, तंजहा - कमप्पत्ते सुत्ताणुगमे वोच्छिति हो हिति, तीसे य तदावसरो अत्थाणमिदं तीसे, जड़ भो सो कीस भण्णइ एधई ?, इव सा भण्णति णिज्जुत्तिमेतसामण्णतो, णवरं अतो एतेण संबंधेण, इदाणिं निज्जुति अणुगमाणंतरं सुत्ताणुगमं भणामि, सुत्तस्स अणुग मे सुत्ताणुमरणमित्यर्थः; किमिह हीणाधिकविपजत्थादीदोसदुट्ठस्स आहु णिद्दोसस्स य वक्खाणं आरम्भति १, णिद्दोसस्स, ण सदोसस्स, जतो सुत्ताणुग मे सुत्तमुच्चारयवं, सुत्तेऽणुगते सुद्धे णिच्छिते तह कतो पदच्छेदो सुखालावण्णासणिक्खि ते फासो तु, एवं सुत्ताणुगमो सुत्ताला वयकयो य णिखेवो । सुत्तफासिय निज्जुत्ती गया य वच्चंति समगं तु ॥ १ ॥ तत्थ सुत्ताणुगमे सुत्तं उच्चरियवं अहीणकखरं अणच्चक्खरं अवाइद्धकखरं अक्खलितं अमिलियं अविच्चामिलितं पडिपुण्णं पडिपुण्णघोसं कंट्ठोहविष्यमुकं तो तत्थ णज्जिहिहि ससम यपदं वा वंधपदं वा मोक्खपदं वा ससमयपदं वा णोससमयपदं वा ते, तंमि उच्चारिते समाणे केसिंचि भगवंताणं केइ अस्थाधिकारा अधिकता, भवति, केइ अणधिगता, तो तेसिं अणभिगताणं अत्थाणं अभिगमणट्टताए पण पर्यं वन्नस्सामि, तत्थ संहिता य पदं चैव पयत्थो पद विग्गहो । चालणा पचवत्थाणं, छविधं विद्धि लक्खणं ॥ १ ॥ तत्थ संहिता सुत्तं इमं - 'वुज्झिज्ज तिउद्विज्जा, बंधणं परिजाणिया । किमाहु बंधणं धीरे १, किं वा जाणं तिउद्धति १ ||१|| बुज्झिज्जेति कुत्र बुध्येत ? धर्मे बुध्येत इति, बुज्झितं वा बुज्झेजा बुज्झेज्जा तिकालगाहणं बुद्धो तमेवार्थं पुनः पुनर्बुध्यते, बुद्ध्यमानो वा बुद्ध्यंत, किं पुनः तए वुज्झेज्ज वा उबलभेज वा भिंदेज वा एवमन्येऽपि ज्ञानार्था धातवो वक्तव्याः, तद्यथा जहेज वा आगमेज वा, समयोत्ति अधि
S
सूत्रानुगमादि
।। २९ ।।