________________
श्रीसूत्रताङ्गचूर्णिः ॥ १७१ ॥
कुरं णाम निरनुक्रोशं हिंसादि कर्म्म यत्कृत्वा, कृते च नानुतप्यते, अरहितः स्वरो येषां कूजतां उत्तारयति, अन्यैश्च बहुभिर्विलापै- महचितादि विलपतो अरहितस्वराः, चिरं तिष्ठन्तीति चिरद्वितीया, विविधेन सन्निरुद्धा वेदनार्दिताः ताहिं ताहिं चिरद्विति, किंच 'चिया महंती समारभित्ता' वृत्तं ||३३८ || चीयंत इति चितकाः, महंतीओ नाम नारकशरीरप्रामाणाधिकमात्राः यत्र चानेकनारका मायन्ते, समारभंतित्ति तिविघेणवि डज्झति, सन्न एव प्रक्षिप्ताः आवट्टंति तत्थ असाधुकर्मा, असाधूणि कम्माणि जेसिं पुर आसीत् ते असाधुकर्म्मा, सप्पंति - सर्पीयतां यथा सर्पिः व्यूढः जोतिम्मि, णिद्धूमए खड़रिंगालाणं खड्डाए भरिताए अग्विण्णे वा अयोकवलेणं चतीव सर्पिग्रहणं तु इतरोऽपि सच्चो गृह्यते मत्स्यो वा अयमपरो यातनाकल्पः 'सदा कसिणं पुण धम्मट्ठाणं' वृत्तं ||३३९|| सम्पूर्णदुःखस्वभावेन गाढैः कर्मभिस्तत्रोपनीताः, तद्वा तेपाप्नुपनीतं अतिदुःखस्वभावं हत्थेहिं पादेहि य विधिऊणं चउरकप्पादं बद्धा सत्कुमिव निर्दयं हन्यते, वशीकृतः यथा न जीवतीति न वा सुम्रियते मा भूद्वेदनां न प्राप्स्यतीति, समारभंतित्ति पिट्टेति, तं एवं हतो णिरयपाला 'भंजंति बालस्स वघेण प'ि वृत्तं ॥ ३४० ॥ लउडादिघातैर्यथा तैरन्यत्र भग्नानि पृष्ठानि एवं तेषामपि भजंति अयोधणेहिं अपि पदार्थादिषु, पट्ठिपि भजंति सीसंपि विंधंति अन्नानवि अंगोवंगाणि संचुण्णितमोडितानि करेंति, ते भिण्णदेहा फलगावतट्टी त एव भग्नाङ्गप्रत्यङ्गाः फलका इव उभयथा प्रकृष्टाः करकयमादीहिं तच्छिता मोग्गरेहिं पहता शीताभिरुष्णाभिर्वा वेदनाभिरभिभूतास्तप्ताभिर्दीर्घामिराराभिर्विन्ध्यन्ते, उत्तिष्ठोत्तिष्ठेति गच्छ गच्छेति, किंच'अभियुंजिया रोद्दअसाधुकम्मा' वृत्तं ||३४१ || अभियुंजिता तिविघेणवि रौद्रादीनि कम्माणि असाधूणि येषां ते रोद्दअसाधुकर्मा अभियुंजते रौद्रैः, ते च रौद्राः पूर्वमभवन्, तत्रापि रौद्रा एव परस्परतो वेदना उदीरयन्तः, हस्तितुल्यं वहन्तीति हस्ति
Happy healt
॥ १७१ ॥