________________
भयादि
MPSIHINNERIES IMBUPARHIT
श्रीसूत्रकताङ्गचूर्णिः ॥१५॥
राजरानस्य तत्सुखं नैव देवराजस्य । यत्सुखमिहेव साधोलोकव्यापाररहितस्य ॥१॥ तणसंथारणिवण्णोऽवि मुणिवरो भग्गरागमयदोसो। जं पावति मुतिसुहं ण चकवट्टोवि तं लभति ॥२॥ स तु कयं निरुध्यते आत्मकामेभ्यः?, उच्यते, 'णो इस्थिणो पसू भिक्खू' इत्थी-मणुस्सी, पसूत्ति सव्वा एव तिरिक्खजोणीओ, 'णो सयं पाणिणो णिलेजेजत्ति हत्थकम्मं न कुर्यात् , विलंबनं नाम करणं, अथवा खेन पाणिना तं प्रदशमपि न लीयते, जहा पाणिसंहरिसोवि न स्यादिति, कुतस्तर्हि करणं?,'सुविसुद्धलेस्स'वृत्तं ॥२९८।। सुविसुद्धे लेसे सुविसुद्धलेसे, सुविसुद्धलेसे नाम सुकलेसो, परिकिरिया नाम नो इत्थियाए आमजेज वा | वा पमज्जेज वा संवाहणति जाव छत्तमउउंति, चशब्दादात्मक्रियां च वर्जयेत् , सिया से इत्थी पाये आमज्जेज वा पमज्जेज वा तहावि दोसो 'मणसा वयसा कायेणं ति ओरालिए कामभोए मणमा ण गच्छति ण गच्छावेति गच्छंतं णाणुजाणइ एवं वायाए काएणचि, एवं दिव्वेवि, एते अट्ठारस भेदा, एवं जहा इत्थिफासं मणमा वयसा काएणंति वजेति एवमन्येऽपि फासे सीतोसिणदसणमसगादि अधियासेजासि 'इच्चेवमाह से वीरे'वृत्तं ।।२९९।। इति एवं इच्चेवं, एवमाहुः स भगवान् वीरः स्व्यादिपु रागवस्तुपु धूतमेवे(रए)ति धूतरागमार्गमेवाहु, सोभणो भिक्खू सभिक्खू , अथवा भिक्खग्गहणे असावपि भगवान्, न तु यथा पंडरंगाणं महेश्वरः सराग आसीत् सभार्यश्च, ते किल निर्युक्ताः, उक्तं च-"क्षितौ वासः सुरेष्वाज्ञा०" यतश्चैवं 'तम्हा सज्झत्थविशुद्ध' अज्झत्थं णाम संकप्पतो विशुद्धं संकप्पविशुद्धं-रागद्वेपविमुक्तं समो मानावमानेपु समं दुःखसुखे पश्यति आत्मानं परं च मन्यते तुल्यं, तथा चोक्तम्-कस्य माता पिता चैव, स्वजनो वा कस्य जायते । न तेन कल्पयिष्यामि, ततो मे न भविष्यसि ॥१।। आमोक्खाए परिवएजासित्ति बेमि यावन्मोक्षं न प्रामोपि ताव विहरेज्जासित्ति वेमि ।। स्त्रीपरिज्ञाध्ययनं समाप्तं ४॥
oilhanlan fllamyawa
THATISAHITHINR
॥१५१॥
INTOSH
