________________
:५:
अतेणग-सुतं
( ४२ ) चित्तमंतमचित्तं वा, अप्पं वा जइ वा बहुं । वंतसोहणमित्तं पि, उग्गहं से अनाइया ॥१॥
( ४३ ) तं अप्पणा न गिळंति, नो वि गिण्हावए परं। अन्नं वा गिण्हमाणं पि, नाणुजाणति संजया ॥२॥
(४४) उड्ढं अहे य तिरियं दिसासु,
तसा य ने थावर जे य पाणा। हत्यहि पाहि य संजमित्ता,
अविनमानेसु य नो गहेज्जा ॥३॥
तिब्बं तसे पाणिणो थावरे य,
' ने हिसति प्रायसुहं पडुच्च । ने लूसए होइ प्रदत्तहारी,
ण सिक्खई सेवियस्स किंचि ॥४॥