________________
२४
महावीर-वाणी
( ३८)
सवक्कसुद्धि समुपेहिया मुणी,
गिरं च दुटुं परिवज्जए सया। मियं अदुटु अणुवीइ भासए,
सयाण मज्झे लहई पसंसणं ॥६॥
( ३९)
तहेव काणं काणे ति, पंडगं पंडगे ति वा। वाहियं वा वि रोगि त्ति, तेणं चोरे ति नो वए ॥१०॥
(४०)
वितहं वि तहामुत्ति, जं गिरं भासए नरो। तम्हा सो पुष्टो पावणं, किं पुण जो मुसं वए ॥११॥
(४१)
तहेब फरसा भासा, गुरुभूमोवघाइणी । सच्चा वि सान बत्तन्वा, जो पावस भागमो ॥१२॥
