________________
२४
प्रथम स्थूल प्राणातिपात विरमणव्रत.
रीरमां चम्म श्रने जुं प्रमुख उपजे, तथा मित्रादिक अथवा बीजाख जनादिकना शरीरने विषे उपजे तेनो उपचार करवानी जयणा. जे कारणे साधुने तो सूक्ष्म ने बादर ए बने जातीना जीवनी, त्र स ने थावर बने नेदना जीवनी नवकोटि विशुद्ध पञ्चखाणथी हिंसानो त्याग. एकारणे साधुने वीश विश्वानी दयाबे, अने गृ हस्थने सवा व श्वानी दयावे. ते केवीरीते तेनो विवरो लखीए बैए.
॥ गाहा ॥ जीवा सुदुमाथूला । संकप्पारंभानवेडु विहा । सा are reaराहा । साविरकाचैव निरविरका ॥ १ ॥ अर्थ - जग तमां जीवना वे नेद कह्यावे. एक थावर, बीजा त्रस, तेमां थावरना वली सूक्ष्म, वादर ए वे जेदबे, तेमां पण सूक्ष्मनी हिंसा नथी कार ए अति सूक्ष्म जीवना शरीरने बाह्य शस्त्रनो घाव लागतो नथी, तेमने स्वकाय एटले पोतानी जातीना जीवोथी घात पातळे. पण वा दर नथी एमाटे श्रींयां सूक्ष्म शब्दथी पण जाणवुंके यावर जीव, पृ थ्वी, पाणी, अग्नि, वायु, वनस्पतिरूप बादर ए पांचे यावर तेमने सूक्ष्म कहीए. ने थूल एटले वेंडि, डि, चौरेंद्रि, पंचेंद्रिरूप जा एवा ए जीवना मूल नेद वे बे तेमां सर्व जीव श्राव्या. ते सर्वनी .त्रिकरण शुद्ध साधु रक्षा करे बे. तेमाटे वीशविश्वानी दया, सुनिनेठे.
पण श्रावकथी तो पांच थावरनी दया पली शकाय नही. सचि त श्राहारादि कारणथी अवश्य हिंसा थायडे. माटे दश विश्वागया दश रह्या. एटले एक त्रस जीवनी दया राखवाना दश विश्वा रह्या तेना पण वली वे नेदवे. एक संकल्प. वीजो आरंज तेमां श्रारंने करीने जे त्रस जीवनी हिंसा थ जाय ते ठोडी न जा य तेमाटे वे हिंसामां एक संकल्प हिंसानो त्याग ने आरंज हिं सानी तो जाणावे, एम गणतां फरी दशमांथी श्रधा गया एटले पांच विश्वा रह्या, एटले संकल्प करी त्रस जीव नहएं. एमां पण जीवना वे भेदवे. एक सापराधी जीव ने वीजा निरपराधी जीव
