________________
वेदविचार समवसरण विचार ॥
समवाया
खत्र॥ पो' अंग १२८९॥
द्रियतिथंच अने संमूर्छिम मनुष्य आ सर्वे नपुंसकवेदी छे, तथा गर्भज मनुष्यो अने तिर्यचो त्रण वेदवाळा छ । तथा जेम असुरकुमार कह्या तेम वानव्यंतर, ज्योतिषी अने चैमानिक देवो जाणवा ॥ सूत्र-१५६ ॥
टीकार्थः-'कइविहे वेए' इत्यादि, तेमां स्त्रीवेद एटले पुंस्कामिता (पुरुषनी साथे मैथुन सेववानी इच्छा ), पुरुषवेद एटले स्त्रीकामिता( स्त्रीनी साथे मैथुन सेववानी इच्छा) अने नपुंसकवेद एटले स्त्रीपुंस्कामिता ( बन्नेनी साथे मैथुन सेववानी इच्छा). इति ॥ सूत्र-१५६ ॥ । आ पूर्वे कहेला सर्व पदार्थों समवसरणमा रहेला भगवाने उपदेश्या छे, तेथी समवसरणनी वक्तव्यताने कहे छ
.... मू०-ते णं काले णं ते णं समए णं कप्पस्स समोसरणं णेयव्वं, जाव गणहरा सावच्चा निरवच्चा वोच्छिण्णा ।
मूलार्थ:-ते काळे ते समये कल्पभाष्यनु समवसरण कहे.यावत् गणधरो शिष्य सहित अने शिष्य रहित सिद्ध थया त्यांसुधीः
टीकार्थः-'तेणं.' अहीं बेणं' शब्द छे ते वाक्यनी शोभा माटे जाणवा. तेथी'ते' ए प्राकृत होवाथी ते काळे एटले सामान्ये करीने दुःषमसुषमा नामना चोथा आरामां अने ते समये एटले जे समये भगवान ( महाधीरस्वामी) विचरता हता ते विशेष समये 'कप्पस्स समोसरणं नेयव्वं ति'-आ अवसरे कल्पभाष्यना क्रमे करीने समवसरणनी वक्तव्यता कहेवी, ते आवश्यकमां जे कहेली छे तेनाथी जुदी नथी परंतु वाचनांतरमां तो 'पर्युषणाकल्पमा
॥२८९॥
