________________
आज्ञा सिवाय ) सारो आहार वापरे तो तेने आशातना लागे १८, कोइ कामप्रसंगे रात्निक बोलावे (ते सांभळता छतां) तेने जवाब न आपे तो आशातना लागे १९, रात्निक प्रत्ये अथवा तेमनी समक्ष (वीजा प्रत्ये) मोटा शब्दथी घणे प्रकारे बोले, तेने आशातना लागे २०, रात्निक बोलावे त्यारे 'मत्थेण वंदामि' एम बोलq जोइए, तेने बदले 'शुं कहो छो?" एम बोलनारने आशातना लागे २१, रात्निक कोई कार्यमा प्रेरणा करे त्यारे ' प्रेरणा करवामां तमारो शो अधिकार छ ?" एम बोलनारने आशातना लागे २२, " हे आर्य! आ ग्लान साधुनी सारवार केम नथी करतो?" इत्यादिक रात्निक कहे त्यारे ' तमे केम नथी करता ?' इत्यादि बोलनारने आशातना लागे २३, गुरु धर्मकथा कहेता होय त्यारे पोते अन्य चित्तवाळो रहे अथवा तेनी अनुमोदना न करे तो तेने आशातना लागे २४, गुरु धर्मकथा करता होय (तेमां कांइक स्खलना। थइ होय ) त्यारे 'तमने सांभरतुं नथी' इत्यादि बोलनारने आशातना लागे २५, गुरुनी धर्मकथानो विच्छेद करनारने आशातना लागे २६, 'भिक्षानो समय थइ गयो छे' इत्यादिक वचन बोली गुरुनी पर्पदानो भंग करनारने आशातना लागे २७, गुरुनी पर्षदा उठी न होय अने तेज प्रमाणे रहेली (बेठेली) होय, तेनी पासे पोते धर्मकथा कहेवा लागे तेने आशातना लागे २८, गुरुना संथाराने पगवडे स्पर्श करनारने आशातना लागे २९, गुरुना संथारामां बेसनारने आशातना लागे ३०, गुरुथी ऊंचा आसन उपर वेसनारने आशातना लागे ३१, गुरुनी सरखा आसन उपर बेसनारने पण आशातना लागे ३२, तथा तेत्रीशमी आशातना मूळ सूत्रमा कही ज छे, ते ए के-रात्निक बोलावे त्यारे त्यां ज (पोताने स्थाने ज) रह्यो सतो एटले आसनादिकमां रह्यो सतो ज जवाब आपे तो आशातना लागे, केम के गुरुनी पासे आवीने जवाब
