________________
समवाय
समवायाङ्ग
घोषू अंग ॥ ५९॥
जे कंभादिकने विषे तेओने पकावे छे ते कुंभ नामनो छे ११, 'वालु त्ति'--जे कदवना पुष्प सरखा लालचोल आकारवाळी अने वजना जेवी तथा तपावेली वैक्रिय वाल्लकाने विषे चणानी जेम तेओने पकावे ( शेके) छे ते वालुका नामनो छ १२, 'वेयरणी इय त्ति'--वैतरणी एवा नामनो परमाधार्मिक छ, ते अत्यंत तपाववाथी उकळता एवा परु, रुधिर, सीसु, तांबु विगेरेना रसवडे भरेली तथा जेनुं प्रयोजन सामे पूरे तरवार्नु छे एवी यथार्थ नामवाळी चैतरणी नदीने विकुर्वीने तेमां ते नारकीओने तराववावडे कदर्थना पमाडे छ १३, 'खर स्सरे त्ति'-जे वज्रना कांटावाळा शाल्मली वृक्ष उपर नारकीने चडावीने पछी कठोर शब्द करता एवा तेने अथवा पोते कठोर शब्द करतो सतो तेने खेंचे छे ते खरस्वर नामनो छे १४, 'महाघोस त्ति'-जे भय पामेला अने नाशी जता एवा नारकीओने पशुनी जेम मोटो घोप करवा पूर्वक वाडामा रुंधे छे ते महाघोप नामनो छे १५, 'एवमेव (एते ) पन्नरसाहिय त्ति'-' एवं ' एटले अंब विगेरे क्रमवडे आ परमाधार्मिको जिनेश्वरे पंदर कह्या छे (१)।
'धुवराह णं'-राहु वे प्रकारनो होय छ-एक पर्वराहु अने बीजो ध्रुवराहु. तेमां जे पर्वने विपे एटले पूर्णिमा के अमावास्याने विष चंद्र के सूर्यनो उपराग (ग्रहण) करे ते पर्वराहु कहेवाय छे, अने जे हमेशां चंद्रनी समीपे चाले छे ते ध्रुवराहु कहेवाय छे. ते विषे का छे के-"काळं राहुनुं विमान हमेशां चंद्रनी साथे (नीचे) रहेलुं होय छे, ते चंद्रनी नीचे चार अंगुल छेटुं चाले छे." तेथी आ ध्रुवराहु कहेवाय छे. 'णं' शब्द वाक्यना अलंकार माटे छे. बहुलपक्ष(कृष्णपक्ष ) नो अर्थ प्रसिद्ध छे, तेना 'पाडिवयं ति'-प्रतिपदा एटले एकमनी तिथिने आदि करीने '-आरंभीने ।
।। ५९।।
